In zijn natuurlijke staat is thallium een zacht, blauwachtig wit metaal dat in kleine porties in de aardkorst wordt verspreid. Het kan alleen worden gevonden of gecombineerd met andere metalen in legeringen. Bovendien combineert het met chloor, jodium, fluor en broom om kleurloze zouten te vormen. Leer meer over de opwindende functies en moderne toepassingen.
Wat is thallium?
Het is een chemisch element dat zich in de P-blokmetaalgroep van het periodiek systeem bevindt. Onder het atoomnummer 81 is het een zacht, grijs en kneedbaar metaal dat zijn kleur verliest bij contact met lucht. Het blijft echter in de natuur omdat het niet gemakkelijk uiteenvalt. Bovendien wordt het, gezien de hoge toxiciteit, gebruikt bij de productie van insecticiden en rodenticiden.
Thallium-symbool
Ti De naam komt van het Griekse thallos, wat tak of groene scheut betekent. Het kreeg deze naam omdat het een soort groene gloed uitstraalt in spectroscopische lijnen.
Kenmerken van thallium
Het element Thallium bevindt zich in groep 13, blok P van het periodiek systeem onder het symbool Ti. Het is een zwaar metaal dat 2 chemische toestanden vertoont, thallic en thallic, zichtbaar in natuurlijke verbindingen van lucht, water en bodem. Andere kenmerken zijn:
- Conditie : Zware vaste stof, maar bij hoge temperaturen wordt het vloeibaar.
- Kleur : Glanzend metaalgrijs, dat bij aanwezigheid van lucht blauwgrijs wordt.
- Kneedbaarheid : Hoog, zeer zacht waardoor het in dunne platen kan worden gesneden.
- Hardheid : Het is 1,2 op de schaal van Mohs.
- Smaak en geur : Het is geurloos, zonder onderscheidende smaak.
- Toxiciteit : Hoog, in hoge doses veroorzaakt het kanker bij de mens.
- Reactiviteit : Zeer reactief, oxideert snel in de lucht en reageert met water om hydroxide te vormen.
- Structuur : zeshoekig.
- Samenstelling : Bestaat uit 81 elektronen en protonen, 124 neutronen.
- Oplosbaarheid : Het heeft gedeeltelijke oplosbaarheid in water en volledige oplosbaarheid in zwavelzuur, salpeterzuur en zoutzuur.
Chemische en fysische eigenschappen van thallium
- Atoomnummer : 81
- Periode : 6
- Blok 😛
- Groep : 13
- Oxidatietoestand : 3.1
- Gemiddelde straal: 190 uur
- Dichtheid: 11850 kg/m3
- Smeltpunt: 304 °C
- Atoomstraal: 170 uur
- Elektronegativiteit: 1,62
- Soortelijke warmte: 129 J / (K kg)
- Covalente straal (Å): 145,7 pm
- Elektronische configuratie: [Xe] 4f145d10 6s2 6p1
- Atoommassa (g/mol): 204,3833 u
- Thermische geleidbaarheid: 46,1 W/(Km)
- Elektrische geleidbaarheid: 6,17 106 m
- Eerste ionisatiepotentiaal (eV): 589,4
- Elektronen per schil: 2 8, 18, 32, 18, 3
- Kookpunt: 1473°C
Oorsprong van thallium
Het chemische element Thallium werd in 1861 ontdekt door de beroemde natuurkundige Sir William Crookes. Hij voerde in Engeland experimenten met vlamspectroscopie uit. Vervolgens analyseerde wetenschapper Claude Auguste Lamy onafhankelijk een experiment met selenium en felgroene lijnen gevormd in het spectrum. Hij concludeerde dat het een ander element was, slaagde erin het te isoleren en controleerde de chemische eigenschappen ervan.
Waar wordt Thallium voor gebruikt?
Een vroeg gebruik van thallium was voor de productie van pesticiden en vergiften tegen ongedierte of ratten. Vanwege de toxiciteit ervan werd het in dit gebied echter niet meer gebruikt. Bovendien wordt het gebruikt bij het maken van legeringen met een laag smeltpunt, bij het ontwerpen van glazen lenzen en pakkingen. Ontdek andere toepassingen van het element:
Optisch
Thalliumjodide wordt gebruikt bij de vervaardiging van infraroodkristallen vanwege de hoge sterkte en het vermogen om lange longitudinale golven over te brengen. Bovendien wordt thalliumoxide gebruikt tijdens de productie van lenzen omdat het een hoge brekingsindex heeft.
elektronisch
Thalliumsulfide wordt gebruikt in fotoresistorverbindingen of elektronische componenten die de helderheid aanpassen. Bovendien worden de mengsels met seleniden gebruikt als een bolometer die infraroodlicht detecteert.
Geneesmiddel
Dit element wordt gebruikt bij scintigrafie of bij een procedure om botmisvormingen op te sporen. In lage concentraties wordt het gebruikt bij kankertherapieën. De zouten worden zelfs gebruikt bij de behandeling van huidziekten en om zweten bij patiënten die aan tuberculose lijden te minimaliseren.
Gebied waarin Thallium 201 wordt gebruikt
Thallium 201 is een radiofarmaceutisch geneesmiddel voor diagnostisch gebruik. De behandeling omvat het ontvangen van een minimale dosis radioactiviteit in vitale organen zoals het hart en de bijschildklieren en het monitoren ervan met speciale camera’s. Het resultaat toont vervolgens een volledig beeld van het betreffende orgaan en lokaliseert de te behandelen tumoren.
Kortom, dit metaal is uiterst giftig en reactief met andere verbindingen. Het wordt in kleine concentraties in de natuur aangetroffen, in zijn natuurlijke staat. Bovendien maken de combinaties met andere elementen het zeer nuttig op gebieden als geneeskunde, optica en elektronica.
Hoe wordt thallium verkregen?
Het wordt voornamelijk verkregen uit kleine monsters van de mineralen waarin het aanwezig is. Bovendien wordt het als bijproduct van de zwavelzuursector geëxtraheerd via de modder van loodafzettingen, die wordt neergeslagen met thalliumchloride. Vervolgens wordt het zuivere monster verkregen door elektrolyse.