Van alle metalen in het periodiek systeem beweert Technetium het eerste kunstmatig geproduceerde element te zijn. Een ander interessant feit is dat het van nature in kleine concentraties voorkomt in asteroïden en sterren. Aan de andere kant houden sommige van de moderne toepassingen verband met kernfusie. Ontdek andere aspecten van dit zilverachtige, kristallijne chemische element.
Wat is Technetium?
Het is het lichtste element in het periodiek systeem en kan kortstondige gammastraling uitzenden. Bij contact met vochtige lucht beslaat het gemakkelijk. Ook kan het in vloeistoffen gemakkelijk worden opgelost in de vorm van koningswater, zwavelzuur en salpeterzuur.
Technetium-symbool
Tc Het bevindt zich in groep 7 van de overgangscategorie metalen. Het atoomnummer is 43, het smeltpunt is 2430 K en het kookpunt is 4538 K. De meest voorkomende verbindingen zijn technetiumheptafluoride, technetiumdioxide, technetiumheptahydride en technetiumheptaiodide.
Kenmerken van technetium
Het heeft geen stabiele isotopen, dus het is erg moeilijk te vinden in de natuur. In het periodiek systeem bevindt het zich tussen Rhenium en Mangaan. Bij inademing kan dit longkanker veroorzaken. Bovendien wordt het gekenmerkt door:
- Chemische reactiviteit : Het is een reactief metaal dat qua uiterlijk lijkt op platina.
- Magnetisme : Hoewel het niet magnetisch is, is de metalen vorm enigszins paramagnetisch: dit betekent dat de twee polen op één lijn liggen met magnetische velden.
- Oplosbaarheid : In salpeterzuur, koningswater en zwavelzuur is het oplosbaar, maar in zoutzuur is het niet oplosbaar.
- Conditie : Het is solide, in zijn natuurlijke staat.
- Structuur : zeshoekig en compact.
Chemische en fysische eigenschappen van technetium
- Atoomnummer : 43
- Groep: 7
- blok: d
- Covalente straal: 156 pm
- Atoomstraal: 183 pm
- Gemiddelde straal: 135 uur
- Fusie-enthalpie: 24 Kj/mol
- Elektronegativiteit: 1.9
- Atoommassa (g/mol): 98,9063 1
- Enthalpie van verdamping: 660 kJ/mol
- Elektronische configuratie: [Kr] 4d 5 5s 2
- Dampspanning: 0,0229 Pa bij 2473 K
- Kristalstructuur: zeshoekig
- Dichtheid: 11500 kg/m³
- Elektronen per niveau: 2, 8, 18, 14, 1
Oorsprong van technetium
Het werd officieel ontdekt in 1937, toen de Italiaanse scheikundige en mineraloog Carlos Perrier en de Nobelprijswinnende Italiaanse natuurkundige Emilio Segré een experiment uitvoerden aan de Universiteit van Palermo op Sicilië. Met enige moeite isoleerden ze drie verschillende vervalperioden, 90, 80 en 50 dagen, die toebehoorden aan isotopen 95 Tc en 97 metaal.
De Universiteit van Palermo wilde het Panormio noemen, aangezien de Latijnse naam van Palermo Panormus was. De onderzoekers hebben echter besloten Technetos toe te voegen, een Grieks woord dat kunstmatig betekent, omdat dit het eerste element is dat kunstmatig door mensen wordt verkregen.
Waar wordt Technetium voor gebruikt?
Het wordt gebruikt in verschillende staallegeringen, die het voordeel hebben dat ze slijtvast zijn. Het gebruik ervan blijft echter zeer beperkt, omdat het radioactief is en de mate van hantering ervan gecontroleerd moet worden. Het is echter nuttig op de volgende gebieden:
Nucleair medicijn
Metastabiel Technetium 99 wordt in de nucleaire geneeskunde het meest gebruikt als radioactieve tracer. Bovendien kan het, in combinatie met een tinverbinding, binden aan erytrocyten en worden gebruikt om bepaalde aandoeningen van de bloedsomloop te lokaliseren. Het wordt ook gebruikt om spijsverteringsbloedingen te detecteren. Op dezelfde manier kan het, samen met pyrofosfaten, zich hechten aan calciumafzettingen in beschadigde hartspier, wat effectief is bij het opsporen van schade na een hartaanval.
Industrie
Een van de eigenschappen ervan is dat Technetium 99m kan vervallen door bètadeeltjes uit te zenden zonder enige aanwezigheid van gammastraling met lage energie. Het is daarom erg handig voor het kalibreren van wetenschappelijke apparatuur. Bovendien wordt het ondanks zijn hoge reactiviteit als katalysator gebruikt. Daarnaast is het een beschermingsmiddel tegen corrosie door het gebruik van anionen, waardoor het ideaal is voor gebruik in kokendwaterreactoren.
Waar wordt Technetium gevonden?
In 1999 berekende David Curtis dat er ongeveer 1 ng in een kilogram uranium zat. Technetium. Bovendien is dit element bereikt door evaluaties van het spectrum van licht dat wordt uitgezonden door grote rode sterren van het type M, N en S. Aan de andere kant worden er, als onstabiel metaal, van nature weinig sporen van aangetroffen in de aardkorst, die het product zijn van spontane splijting met uranium.
Concluderend is Technetium het enige element dat kunstmatig door mensenhanden is gecreëerd. De meeste toepassingen ervan betreffen het gebied van de nucleaire geneeskunde. Bovendien is het belangrijk om voorzichtig te zijn, omdat de blootstelling schadelijk is voor de gezondheid.