Dus je hebt de afbeelding hierboven al gezien, toch?
Ik zal het bovenstaande beeld kort toelichten.
De S2O Lewis-structuur heeft een zwavelatoom (S) in het midden dat wordt omgeven door een zuurstofatoom (O) en een ander zwavelatoom (S). Er zijn dubbele bindingen tussen zwavel-zwavelatomen en zwavel-zuurstofatomen. Er is 1 eenzaam paar op het centrale zwavelatoom (S) en 2 eenzame paren op het zuurstofatoom (O) en het buitenste zwavelatoom (S).
Als je niets hebt begrepen van de bovenstaande afbeelding van de Lewis-structuur van S2O, blijf dan bij mij en je krijgt de gedetailleerde stap-voor-stap uitleg over het tekenen van een Lewis-structuur van S2O .
Laten we dus verder gaan met de stappen voor het tekenen van de Lewis-structuur van S2O.
Stappen voor het tekenen van de S2O Lewis-structuur
Stap 1: Zoek het totale aantal valentie-elektronen in het S2O-molecuul
Om het totale aantal valentie-elektronen in het S2O-molecuul te vinden, moet je eerst de valentie-elektronen kennen die aanwezig zijn in het zwavelatoom en in het zuurstofatoom.
(Valentie-elektronen zijn de elektronen die aanwezig zijn in de buitenste baan van elk atoom.)
Hier zal ik je vertellen hoe je gemakkelijk de valentie-elektronen van zwavel en zuurstof kunt vinden met behulp van een periodiek systeem.
Totale valentie-elektronen in het S2O-molecuul
→ Valentie-elektronen gegeven door het zwavelatoom:
Zwavel is een element in groep 16 van het periodiek systeem. [1] Daarom zijn de valentie-elektronen in zwavel 6 .
Je kunt de 6 valentie-elektronen zien die aanwezig zijn in het zwavelatoom, zoals weergegeven in de afbeelding hierboven.
→ Valentie-elektronen gegeven door het zuurstofatoom:
Zuurstof is een element in groep 16 van het periodiek systeem. [2] Daarom zijn de valentie-elektronen in zuurstof 6 .
Je kunt de 6 valentie-elektronen zien die aanwezig zijn in het zuurstofatoom, zoals weergegeven in de afbeelding hierboven.
Dus,
Totale valentie-elektronen in het S2O-molecuul = valentie-elektronen gedoneerd door 2 zwavelatomen + valentie-elektronen gedoneerd door 1 zuurstofatoom = 6(2) + 6 = 18 .
Stap 2: Selecteer het centrale atoom
Om het centrale atoom te selecteren, moeten we onthouden dat het minst elektronegatieve atoom in het centrum blijft.
Het gegeven molecuul is hier S2O en het bevat zwavelatomen (S) en zuurstofatomen (O).
Je kunt de elektronegativiteitswaarden van het zwavelatoom (S) en het zuurstofatoom (O) zien in het periodiek systeem hierboven.
Als we de elektronegativiteitswaarden van zwavel (S) en zuurstof (O) vergelijken, dan is het zwavelatoom minder elektronegatief .
Dus hier is een van de zwavelatomen (S) het centrale atoom en het zuurstofatoom (O) en het andere zwavelatoom (S) de buitenste atomen.
Stap 3: Verbind elk atoom door er een paar elektronen tussen te plaatsen
Nu moet je in het S2O-molecuul de elektronenparen tussen het zwavelatoom (S) en de zuurstofatomen (O) plaatsen.
Dit geeft aan dat deze atomen chemisch aan elkaar gebonden zijn in een S2O-molecuul.
Stap 4: Maak de externe atomen stabiel. Plaats het resterende valentie-elektronenpaar op het centrale atoom.
In deze stap moet je de stabiliteit van de externe atomen controleren.
Hier in de schets van het S2O-molecuul kun je zien dat de buitenste atomen het zuurstofatoom en het zwavelatoom zijn.
Deze externe zuurstof- en zwavelatomen vormen een octet en zijn daarom stabiel.
Bovendien hebben we in stap 1 het totale aantal valentie-elektronen berekend dat aanwezig is in het S2O-molecuul.
Het S2O-molecuul heeft in totaal 18 valentie-elektronen en hiervan worden in het bovenstaande diagram slechts 16 valentie-elektronen gebruikt.
Dus het aantal resterende elektronen = 18 – 16 = 2 .
Je moet deze 2 elektronen op het centrale zwavelatoom in het bovenstaande diagram van het S2O-molecuul plaatsen.
Laten we nu verder gaan met de volgende stap.
Stap 5: Controleer het octet op het centrale atoom. Als het geen octet heeft, verplaats dan het eenzame paar om een dubbele of drievoudige binding te vormen.
In deze stap moet u controleren of het centrale zwavelatoom (S) stabiel is of niet.
Om de stabiliteit van het centrale zwavelatoom (S) te controleren, moeten we controleren of het een octet vormt of niet.
Helaas vormt het zwavelatoom hier geen octet. Zwavel heeft slechts 6 elektronen en is onstabiel.
Om dit zwavelatoom stabiel te maken, moet je het elektronenpaar van het buitenste zwavelatoom zo verplaatsen dat het centrale zwavelatoom 8 elektronen kan hebben (dwz één octet).
Na het verplaatsen van dit elektronenpaar zal het centrale zwavelatoom nog 2 elektronen ontvangen en het totale aantal elektronen zal dus 8 worden.
Je kunt in de afbeelding hierboven zien dat het centrale zwavelatoom een octet vormt omdat het 8 elektronen heeft.
Laten we nu verder gaan met de laatste stap om te controleren of de Lewis-structuur van S2O stabiel is of niet.
Stap 6: Controleer de stabiliteit van de Lewis-structuur
Nu ben je bij de laatste stap gekomen waarin je de stabiliteit van de Lewis-structuur van S2O moet controleren.
De stabiliteit van de Lewis-structuur kan worden geverifieerd met behulp van een formeel ladingsconcept .
Kortom, we moeten nu de formele lading van de zwavelatomen (S) en het zuurstofatoom (O) vinden dat aanwezig is in het S2O-molecuul.
Om de formele belasting te berekenen, moet u de volgende formule gebruiken:
Formele lading = Valentie-elektronen – (bindende elektronen)/2 – Niet-bindende elektronen
In de onderstaande afbeelding ziet u het aantal bindende elektronen en niet-bindende elektronen voor elk atoom van het S2O-molecuul.
Voor het centrale atoom van zwavel (S):
Valentie-elektronen = 6 (omdat zwavel in groep 16 zit)
Bindende elektronen = 6
Niet-bindende elektronen = 2
Voor het externe zwavelatoom (S):
Valentie-elektronen = 6 (omdat zwavel in groep 16 zit)
Bindende elektronen = 4
Niet-bindende elektronen = 4
Voor het zuurstofatoom (O):
Valentie-elektronen = 6 (omdat zuurstof in groep 16 zit)
Bindende elektronen = 4
Niet-bindende elektronen = 6
| Formele beschuldiging | = | valentie-elektronen | – | (Bindende elektronen)/2 | – | Niet-bindende elektronen | ||
| S (centraal) | = | 6 | – | 6/2 | – | 2 | = | +1 |
| S (buitenkant) | = | 6 | – | 4/2 | – | 4 | = | 0 |
| Oh | = | 6 | – | 2/2 | – | 6 | = | -1 |
Uit de bovenstaande formele ladingsberekeningen kun je zien dat het centrale zwavelatoom (S) een lading heeft van +1 en het zuurstofatoom (O) een lading heeft van -1 .
Om deze reden is de hierboven verkregen Lewis-structuur van S2O niet stabiel.
Deze ladingen moeten daarom worden geminimaliseerd door de elektronenparen naar het zwavelatoom te verplaatsen.
Nadat het elektronenpaar van het zuurstofatoom naar het zwavelatoom is verplaatst, wordt de Lewis-structuur van S2O stabieler.
In de bovenstaande Lewis-puntstructuur van S2O kun je elk paar bindende elektronen (:) ook voorstellen als een enkele binding (|). Als je dit doet, ontstaat de volgende Lewis-structuur van S2O.
Ik hoop dat je alle bovenstaande stappen volledig hebt begrepen.
Voor meer oefening en een beter begrip kun je andere Lewis-structuren proberen die hieronder worden vermeld.
Probeer (of bekijk in ieder geval) deze Lewis-structuren voor een beter begrip: