Dus je hebt de afbeelding hierboven al gezien, toch?
Ik zal het bovenstaande beeld kort toelichten.
De Lewis-structuur van SiF4 heeft een silicium (Si) atoom in het midden dat wordt omgeven door vier fluor (F) atomen. Er zijn vier enkele bindingen tussen het siliciumatoom (Si) en elk fluoratoom (F). Er zijn 3 alleenstaande paren op de vier fluoratomen (F).
Als je niets hebt begrepen van de bovenstaande afbeelding van de Lewis-structuur van SiF4, blijf dan bij mij en je krijgt een gedetailleerde stapsgewijze uitleg over hoe je een Lewis-structuur van SiF4 tekent.
Laten we dus verder gaan met de stappen voor het tekenen van de Lewis-structuur van SiF4.
Stappen voor het tekenen van de SiF4 Lewis-structuur
Stap 1: Zoek het totale aantal valentie-elektronen in het SiF4-molecuul
Om het totale aantal valentie-elektronen in een SiF4- molecuul te vinden, moet je eerst de valentie-elektronen kennen die aanwezig zijn in het siliciumatoom en in het fluoratoom.
(Valentie-elektronen zijn de elektronen die aanwezig zijn in de buitenste baan van elk atoom.)
Hier zal ik je vertellen hoe je gemakkelijk de valentie-elektronen van silicium en fluor kunt vinden met behulp van een periodiek systeem .
Totale valentie-elektronen in het SiF4-molecuul
→ Valentie-elektronen gegeven door het siliciumatoom:
Silicium is een element in groep 14 van het periodiek systeem. [1] Daarom zijn de valentie-elektronen in silicium 4 .
Je kunt de 4 valentie-elektronen in het siliciumatoom zien, zoals weergegeven in de afbeelding hierboven.
→ Valentie-elektronen gegeven door het fluoratoom:
Fluoriet is een element in groep 17 van het periodiek systeem.[2] Daarom is het valentie-elektron dat aanwezig is in fluoriet 7 .
Je kunt de 7 valentie-elektronen zien die aanwezig zijn in het fluoratoom, zoals weergegeven in de afbeelding hierboven.
Dus,
Totale valentie-elektronen in het SiF4-molecuul = valentie-elektronen gedoneerd door 1 siliciumatoom + valentie-elektronen gedoneerd door 4 fluoratomen = 4 + 7(4) = 32 .
Stap 2: Selecteer het centrale atoom
Om het centrale atoom te selecteren, moeten we onthouden dat het minst elektronegatieve atoom in het centrum blijft.
Het gegeven molecuul is hier SiF4 en het bevat silicium (Si) atomen en fluor (F) atomen.
Je kunt de elektronegativiteitswaarden van het siliciumatoom (Si) en het fluoratoom (F) zien in het periodiek systeem hierboven.
Als we de elektronegativiteitswaarden van silicium (Si) en fluor (F) vergelijken, dan is het siliciumatoom minder elektronegatief .
Hier is het silicium (Si) atoom het centrale atoom en de fluor (F) atomen de buitenste atomen.
Stap 3: Verbind elk atoom door er een paar elektronen tussen te plaatsen
Nu moeten we in het SiF4-molecuul de elektronenparen tussen het siliciumatoom (Si) en de fluoratomen (F) plaatsen.
Dit geeft aan dat silicium (Si) en fluor (F) chemisch aan elkaar gebonden zijn in een SiF4-molecuul.
Stap 4: Maak de externe atomen stabiel
In deze stap moet je de stabiliteit van de externe atomen controleren.
Hier in de schets van het SiF4-molecuul kun je zien dat de buitenste atomen fluoratomen zijn.
Deze externe fluoratomen vormen een octet en zijn daarom stabiel.
Bovendien hebben we in stap 1 het totale aantal valentie-elektronen berekend dat aanwezig is in het SiF4-molecuul.
Het SiF4-molecuul heeft in totaal 32 valentie-elektronen en al deze valentie-elektronen worden gebruikt in het bovenstaande diagram van SiF4.
Er zijn dus geen paren elektronen meer om op het centrale atoom te houden.
Laten we nu verder gaan met de volgende stap.
Stap 5: Controleer het octet op het centrale atoom
In deze stap moet u controleren of het centrale silicium (Si) atoom stabiel is of niet.
Om de stabiliteit van het centrale silicium (Si) atoom te controleren, is het noodzakelijk om te controleren of het al dan niet een octet vormt.
Je kunt in de afbeelding hierboven zien dat het siliciumatoom een byte vormt. Dit betekent dat het 8 elektronen heeft.
En daarom is het centrale siliciumatoom stabiel.
Laten we nu verder gaan met de laatste stap om te controleren of de Lewis-structuur van SiF4 stabiel is of niet.
Stap 6: Controleer de stabiliteit van de Lewis-structuur
Nu ben je bij de laatste stap gekomen waarin je de stabiliteit van de Lewis-structuur van SiF4 moet controleren.
De stabiliteit van de Lewis-structuur kan worden geverifieerd met behulp van een formeel ladingsconcept .
Kortom, we moeten nu de formele lading van de silicium (Si) atomen vinden, evenals de fluor (F) atomen die aanwezig zijn in het SiF4-molecuul.
Om de formele belasting te berekenen, moet u de volgende formule gebruiken:
Formele lading = Valentie-elektronen – (bindende elektronen)/2 – Niet-bindende elektronen
In de onderstaande afbeelding ziet u het aantal bindende elektronen en niet-bindende elektronen voor elk atoom van het SiF4-molecuul.
Voor het siliciumatoom (Si):
Valentie-elektronen = 4 (omdat silicium in groep 14 zit)
Bindende elektronen = 8
Niet-bindende elektronen = 0
Voor het fluoratoom (F):
Elektronenvalentie = 7 (omdat fluor in groep 17 zit)
Bindende elektronen = 2
Niet-bindende elektronen = 6
| Formele beschuldiging | = | valentie-elektronen | – | (Bindende elektronen)/2 | – | Niet-bindende elektronen | ||
| Taxus | = | 4 | – | 8/2 | – | 0 | = | 0 |
| F | = | 7 | – | 2/2 | – | 6 | = | 0 |
Uit de bovenstaande formele ladingsberekeningen kun je zien dat zowel het silicium (Si) atoom als het fluoriet (F) atoom een formele lading “nul” hebben.
Dit geeft aan dat de bovenstaande Lewis-structuur van SiF4 stabiel is en dat er geen verdere verandering is in de bovenstaande structuur van SiF4.
In de bovenstaande Lewis-puntstructuur van SiF4 kun je elk paar bindende elektronen (:) ook voorstellen als een enkele binding (|). Als u dit doet, ontstaat de volgende Lewis-structuur van SiF4.
Ik hoop dat je alle bovenstaande stappen volledig hebt begrepen.
Voor meer oefening en een beter begrip kun je andere Lewis-structuren proberen die hieronder worden vermeld.
Probeer (of bekijk in ieder geval) deze Lewis-structuren voor een beter begrip: