Dus je hebt de afbeelding hierboven al gezien, toch?
Ik zal het bovenstaande beeld kort toelichten.
De SiH2O Lewis-structuur heeft een siliciumatoom (Si) in het midden dat wordt omgeven door twee waterstofatomen (H) en één zuurstofatoom (O). Er is een dubbele binding tussen silicium- (Si)- en zuurstofatomen (O) en een enkele binding tussen silicium- (Si)- en waterstofatomen (H).
Als je niets hebt begrepen van de bovenstaande afbeelding van de Lewis-structuur van SiH2O, blijf dan bij mij en je krijgt de gedetailleerde stap-voor-stap uitleg over het tekenen van een Lewis-structuur van SiH2O.
Laten we dus verder gaan met de stappen voor het tekenen van de Lewis-structuur van SiH2O.
Stappen voor het tekenen van de SiH2O Lewis-structuur
Stap 1: Zoek het totale aantal valentie-elektronen in het SiH2O-molecuul
Om het totale aantal valentie-elektronen in het SiH2O-molecuul te vinden, moet je eerst de valentie-elektronen kennen die aanwezig zijn in het siliciumatoom, het waterstofatoom en het zuurstofatoom.
(Valentie-elektronen zijn de elektronen die aanwezig zijn in de buitenste baan van elk atoom.)
Hier zal ik je vertellen hoe je gemakkelijk de valentie-elektronen van silicium, waterstof en zuurstof kunt vinden met behulp van een periodiek systeem.
Totale valentie-elektronen in het SiH2O-molecuul
→ Valentie-elektronen gegeven door het siliciumatoom:
Silicium is een element in groep 14 van het periodiek systeem. [1] Daarom zijn de valentie-elektronen in silicium 4 .
Je kunt de 4 valentie-elektronen in het siliciumatoom zien, zoals weergegeven in de afbeelding hierboven.
→ Valentie-elektronen gegeven door het waterstofatoom:
Waterstof is een element uit groep 1 van het periodiek systeem. [2] Het valentie-elektron in waterstof is dus 1 .
Je kunt zien dat er slechts één valentie-elektron aanwezig is in het waterstofatoom, zoals weergegeven in de afbeelding hierboven.
→ Valentie-elektronen gegeven door het zuurstofatoom:
Zuurstof is een element in groep 16 van het periodiek systeem. [3] Daarom zijn de valentie-elektronen in zuurstof 6 .
Je kunt de 6 valentie-elektronen zien die aanwezig zijn in het zuurstofatoom, zoals weergegeven in de afbeelding hierboven.
Dus,
Totale valentie-elektronen in het SiH2O-molecuul = valentie-elektronen gedoneerd door 1 siliciumatoom + valentie-elektronen gedoneerd door 2 waterstofatomen + valentie-elektronen gedoneerd door 1 zuurstofatoom = 4 + 1(2) + 6 = 12 .
Stap 2: Selecteer het centrale atoom
Om het centrale atoom te selecteren, moeten we onthouden dat het minst elektronegatieve atoom in het centrum blijft.
(Denk eraan: als er waterstof in het gegeven molecuul aanwezig is, plaats dan altijd waterstof aan de buitenkant.)
Het gegeven molecuul is hier SiH2O en het bevat siliciumatoom (Si), waterstofatomen (H) en zuurstofatoom (O).
Dus volgens de regel moeten we de waterstof buitenhouden.
Nu kun je de elektronegativiteitswaarden van het siliciumatoom (Si) en het zuurstofatoom (O) zien in het periodiek systeem hierboven.
Als we de elektronegativiteitswaarden van silicium (Si) en zuurstof (O) vergelijken, dan is het siliciumatoom minder elektronegatief .
Hier is het silicium (Si) atoom het centrale atoom en het zuurstof (O) atoom het buitenste atoom.
Stap 3: Verbind elk atoom door er een paar elektronen tussen te plaatsen
Nu moet je in het SiH2O-molecuul de elektronenparen tussen de silicium- (Si) en zuurstofatomen (O) en tussen de silicium- (Si)- en waterstofatomen (H) plaatsen.
Dit geeft aan dat deze atomen chemisch aan elkaar gebonden zijn in een SiH2O-molecuul.
Stap 4: Maak de externe atomen stabiel
In deze stap moet je de stabiliteit van de externe atomen controleren.
Hier in de schets van het SiH2O-molecuul kun je zien dat de buitenste atomen waterstofatomen en zuurstofatomen zijn.
Deze waterstof- en zuurstofatomen vormen respectievelijk een duplet en een octet en zijn daarom stabiel.
Bovendien berekenden we in stap 1 het totale aantal valentie-elektronen dat aanwezig was in het SiH2O-molecuul.
Het SiH2O-molecuul heeft in totaal 12 valentie-elektronen en al deze valentie-elektronen worden gebruikt in het bovenstaande diagram van SiH2O.
Er zijn dus geen paren elektronen meer om op het centrale atoom te houden.
Laten we nu verder gaan met de volgende stap.
Stap 5: Controleer het octet op het centrale atoom. Als het geen octet heeft, verplaats dan het eenzame paar om een dubbele of drievoudige binding te vormen.
In deze stap moet u controleren of het centrale silicium (Si) atoom stabiel is of niet.
Om de stabiliteit van het centrale silicium (Si) atoom te controleren, is het noodzakelijk om te controleren of het al dan niet een octet vormt.
Helaas vormt het siliciumatoom hier geen byte. Silicium heeft slechts 6 elektronen en is onstabiel.
Om dit siliciumatoom stabiel te maken, moet je het elektronenpaar van het buitenste zuurstofatoom zo verplaatsen dat het siliciumatoom 8 elektronen kan hebben (dwz één octet).
Na het verplaatsen van dit paar elektronen zal het centrale siliciumatoom nog 2 elektronen ontvangen en het totale aantal elektronen zal dus 8 worden.
Je kunt in de afbeelding hierboven zien dat het siliciumatoom een octet vormt omdat het 8 elektronen heeft.
Laten we nu verder gaan met de laatste stap om te controleren of de Lewis-structuur van SiH2O stabiel is of niet.
Stap 6: Controleer de stabiliteit van de Lewis-structuur
Nu ben je bij de laatste stap gekomen waarin je de stabiliteit van de Lewis-structuur van SiH2O moet controleren.
De stabiliteit van de Lewis-structuur kan worden geverifieerd met behulp van een formeel ladingsconcept .
Kortom, we moeten nu de formele lading vinden van de atomen van silicium (Si), waterstof (H) en zuurstof (O) die aanwezig zijn in het SiH2O-molecuul.
Om de formele belasting te berekenen, moet u de volgende formule gebruiken:
Formele lading = Valentie-elektronen – (bindende elektronen)/2 – Niet-bindende elektronen
In de onderstaande afbeelding ziet u het aantal bindende elektronen en niet-bindende elektronen voor elk atoom van het SiH2O-molecuul.
Voor het siliciumatoom (Si):
Valentie-elektronen = 4 (omdat silicium in groep 14 zit)
Bindende elektronen = 8
Niet-bindende elektronen = 0
Voor het waterstofatoom (H):
Valentie-elektron = 1 (omdat waterstof in groep 1 zit)
Bindende elektronen = 2
Niet-bindende elektronen = 0
Voor het zuurstofatoom (O):
Valentie-elektronen = 6 (omdat zuurstof in groep 16 zit)
Bindende elektronen = 4
Niet-bindende elektronen = 4
| Formele beschuldiging | = | valentie-elektronen | – | (Bindende elektronen)/2 | – | Niet-bindende elektronen | ||
| Taxus | = | 4 | – | 8/2 | – | 0 | = | 0 |
| H | = | 1 | – | 2/2 | – | 0 | = | 0 |
| Oh | = | 6 | – | 4/2 | – | 4 | = | 0 |
Uit de bovenstaande formele ladingsberekeningen kun je zien dat het silicium (Si) atoom, het waterstof (H) atoom en het zuurstof (O) atoom een formele lading “nul ” hebben.
Dit geeft aan dat de bovenstaande Lewis-structuur van SiH2O stabiel is en dat er geen verdere verandering is in de bovenstaande structuur van SiH2O.
In de bovenstaande Lewis-puntenstructuur van SiH2O kun je elk paar bindende elektronen (:) ook voorstellen als een enkele binding (|). Als je dit doet, ontstaat de volgende Lewis-structuur van SiH2O.
Ik hoop dat je alle bovenstaande stappen volledig hebt begrepen.
Voor meer oefening en een beter begrip kun je andere Lewis-structuren proberen die hieronder worden vermeld.
Probeer (of bekijk in ieder geval) deze Lewis-structuren voor een beter begrip: