Dus je hebt de afbeelding hierboven al gezien, toch?
Ik zal het bovenstaande beeld kort toelichten.
De C2F4 Lewis-structuur heeft een dubbele binding tussen de twee koolstofatomen (C) en een enkele binding tussen het koolstofatoom (C) en de fluoratomen (F). Er zijn 3 alleenstaande paren op alle fluoratomen (F).
Als je niets hebt begrepen van de bovenstaande afbeelding van de Lewis-structuur van C2F4, blijf dan bij mij en je krijgt de gedetailleerde stap-voor-stap uitleg over het tekenen van een Lewis-structuur van C2F4 .
Laten we dus verder gaan met de stappen voor het tekenen van de Lewis-structuur van C2F4.
Stappen voor het tekenen van de C2F4 Lewis-structuur
Stap 1: Zoek het totale aantal valentie-elektronen in het C2F4-molecuul
Om het totale aantal valentie-elektronen in een C2F4- molecuul te vinden, moet je eerst de valentie-elektronen kennen die aanwezig zijn in het koolstofatoom en in het fluoratoom.
(Valentie-elektronen zijn de elektronen die aanwezig zijn in de buitenste baan van elk atoom.)
Hier zal ik je vertellen hoe je gemakkelijk de valentie-elektronen van koolstof en fluor kunt vinden met behulp van een periodiek systeem.
Totale valentie-elektronen in het C2F4-molecuul
→ Valentie-elektronen gegeven door het koolstofatoom:
Koolstof is een element in groep 14 van het periodiek systeem. [1] Daarom zijn de valentie-elektronen in koolstof 4 .
Je kunt de 4 valentie-elektronen in het koolstofatoom zien, zoals weergegeven in de afbeelding hierboven.
→ Valentie-elektronen gegeven door het fluoratoom:
Fluoriet is een element in groep 17 van het periodiek systeem.[2] Daarom is het valentie-elektron dat aanwezig is in fluoriet 7 .
Je kunt de 7 valentie-elektronen zien die aanwezig zijn in het fluoratoom, zoals weergegeven in de afbeelding hierboven.
Dus,
Totale valentie-elektronen in het C2F4-molecuul = valentie-elektronen gedoneerd door 2 koolstofatomen + valentie-elektronen gedoneerd door 4 fluoratomen = 4(2) + 7(4) = 36 .
Stap 2: Selecteer het centrale atoom
Om het centrale atoom te selecteren, moeten we onthouden dat het minst elektronegatieve atoom in het centrum blijft.
Het gegeven molecuul is hier C2F4 en het bevat koolstofatomen (C) en fluoratomen (F).
Je kunt de elektronegativiteitswaarden van het koolstofatoom (C) en het fluoratoom (F) zien in het periodiek systeem hierboven.
Als we de elektronegativiteitswaarden van koolstof (C) en fluor (F) vergelijken, dan is het koolstofatoom minder elektronegatief .
Hier zijn de koolstofatomen (C) het centrale atoom en de fluoratomen (F) de buitenste atomen.
Stap 3: Verbind elk atoom door er een paar elektronen tussen te plaatsen
Nu moet je in het C2F4-molecuul de elektronenparen tussen de koolstof-koolstofatomen en tussen de koolstof-fluoratomen plaatsen.
Dit geeft aan dat deze atomen chemisch aan elkaar gebonden zijn in een C2F4-molecuul.
Stap 4: Maak de externe atomen stabiel. Plaats het resterende valentie-elektronenpaar op het centrale atoom.
In deze stap moet je de stabiliteit van de externe atomen controleren.
Hier in de schets van het C2F4-molecuul kun je zien dat de buitenste atomen fluoratomen zijn.
Deze externe fluoratomen vormen een octet en zijn daarom stabiel.
Bovendien hebben we in stap 1 het totale aantal valentie-elektronen berekend dat aanwezig is in het C2F4-molecuul.
Het C2F4-molecuul heeft in totaal 36 valentie-elektronen en hiervan worden in het bovenstaande diagram slechts 34 valentie-elektronen gebruikt.
Dus het aantal resterende elektronen = 36 – 34 = 2 .
Je moet deze 2 elektronen op de twee centrale koolstofatomen in het diagram hierboven van het C2F4-molecuul plaatsen.
Laten we nu verder gaan met de volgende stap.
Stap 5: Controleer het octet op het centrale atoom. Als het geen byte heeft, converteer dan het alleenstaande paar naar een dubbele binding of drievoudige binding.
In deze stap moet u controleren of de centrale koolstofatomen (C) stabiel zijn of niet.
Om de stabiliteit van de centrale koolstofatomen (C) te controleren, moeten we controleren of ze een octet vormen of niet.
Helaas vormt een van de koolstofatomen hier geen octet.
Om dit koolstofatoom stabiel te maken, moet je het alleenstaande paar omzetten in een dubbele binding, zodat het koolstofatoom 8 elektronen kan hebben (dat wil zeggen één octet).
Na het omzetten van dit elektronenpaar in een dubbele binding zal het centrale koolstofatoom nog 2 elektronen ontvangen en het totale aantal elektronen zal dus 8 worden.
Je kunt in de afbeelding hierboven zien dat de twee koolstofatomen een octet vormen.
En dus zijn deze koolstofatomen stabiel.
Laten we nu verder gaan met de laatste stap om te controleren of de Lewis-structuur van C2F4 stabiel is of niet.
Stap 6: Controleer de stabiliteit van de Lewis-structuur
Nu ben je bij de laatste stap gekomen waarin je de stabiliteit van de Lewis-structuur van C2F4 moet controleren.
De stabiliteit van de Lewis-structuur kan worden geverifieerd met behulp van een formeel ladingsconcept .
Kortom, we moeten nu de formele lading vinden van de koolstofatomen (C) en van de fluoratomen (F) die aanwezig zijn in het C2F4-molecuul.
Om de formele belasting te berekenen, moet u de volgende formule gebruiken:
Formele lading = Valentie-elektronen – (bindende elektronen)/2 – Niet-bindende elektronen
In de onderstaande afbeelding ziet u het aantal bindende elektronen en niet-bindende elektronen voor elk atoom van het C2F4-molecuul.
Voor het koolstofatoom (C):
Valentie-elektronen = 4 (omdat koolstof in groep 14 zit)
Bindende elektronen = 8
Niet-bindende elektronen = 0
Voor het fluorietatoom (F):
Valentie-elektronen = 7 (omdat fluoriet in groep 17 zit)
Bindende elektronen = 2
Niet-bindende elektronen = 6
| Formele beschuldiging | = | valentie-elektronen | – | (Bindende elektronen)/2 | – | Niet-bindende elektronen | ||
| VS | = | 4 | – | 8/2 | – | 0 | = | 0 |
| F | = | 7 | – | 2/2 | – | 6 | = | 0 |
Uit de bovenstaande formele ladingsberekeningen kun je zien dat zowel koolstofatomen (C) als fluoratomen (F) een formele lading “nul” hebben.
Dit geeft aan dat de bovenstaande Lewis-structuur van C2F4 stabiel is en dat er geen verdere verandering is in de bovenstaande structuur van C2F4.
In de bovenstaande Lewis-puntenstructuur van C2F4 kun je elk paar bindende elektronen (:) ook voorstellen als een enkele binding (|). Als u dit doet, ontstaat de volgende Lewis-structuur van C2F4.
Ik hoop dat je alle bovenstaande stappen volledig hebt begrepen.
Voor meer oefening en een beter begrip kun je andere Lewis-structuren proberen die hieronder worden vermeld.
Probeer (of bekijk in ieder geval) deze Lewis-structuren voor een beter begrip: