Rhenium heeft een hoge weerstand en tegelijkertijd een buitengewoon vermogen tot kneedbaarheid. Hierdoor blijft het stijf en stabiel, zelfs wanneer het wordt blootgesteld aan extreme omgevingen, een toestand die wordt overgedragen op de legeringen waaraan het wordt toegevoegd. Ontdek de ontdekking ervan, de eigenschappen ervan en het nut dat dit onderdeel in verschillende sectoren mogelijk maakt.
Wat is Renium?
Het is een overgangsmetaalcomponent dat opvalt door zijn hardheid, maar vooral door de ongebruikelijke eigenschappen die het biedt. Onder hen zijn de hoge smelt- en kookpunten, die hoger zijn dan die van de rest van de elementen.
Rhenium-symbool
Re De naam die aan Rhenium wordt gegeven, komt van het Latijnse woord Rheus. Term die door de Romeinen werd gebruikt om de Rijn aan te duiden, de langste van heel Duitsland. Omdat het dichtbij de wateren ligt, werd dit metaal in 1925 ontdekt.
Kenmerken van Rhenium
Het wordt geïdentificeerd als een metaal dat in staat is elektriciteit en warmte efficiënt te geleiden. Aan de andere kant zorgt de grote flexibiliteit ervoor dat het heel gemakkelijk en zonder te breken kan worden opgerold of gevouwen. Ontdek de andere kenmerken:
- Conditie: Stevig, vrij compact en resistent.
- Kleur: In zijn natuurlijke vorm heeft het een karakteristieke metaalachtige glans en een bepaalde platinawitte tint. In sommige gevallen kunnen ze donkerder worden gezien.
- Oplosbaarheid: Sommige van de verbindingen zoals zouten, halogeniden en perrenaten blijken oplosbaar te zijn in water.
- Toxiciteit: Bepaalde verbindingen geproduceerd door dit metaal zijn uiterst schadelijk voor bepaalde dieren. Bovendien veroorzaakt het vluchtige en brandbare oxiden, terwijl andere weinig gevaar opleveren.
- Reactiviteit: Chemisch gezien is het vrij stabiel, maar het zal uiteindelijk oxideren bij zeer hoge temperaturen. Op dezelfde manier wordt het aangevallen met het gebruik van salpeter- en zwavelzuur.
- Radioactiviteit: Zwak, hoewel het soms emissies van alfadeeltjes of atomen en röntgenstraling genereert.
- Structuur: De kristalopstelling is zeshoekig van vorm.
- Samenstelling: De Het totale aantal elektronen en protonen is 75.
Chemische en fysische eigenschappen van Rhenium
- Atoomnummer : 75
- Periode : 6
- Blok : D
- Groep : 7
- Covalente straal (Å): 159 pm
- Dichtheid: 21,0 kg/m³
- Kookpunt: 5596°C
- Smeltpunt: 3186°C
- Atoomstraal: 188
- Gemiddelde straal: 135 uur
- Elektronegativiteit: 1.9
- Soortelijke warmte: 137 J/ (kg K)
- Elektronische configuratie: [Xe]4f145d56s2
- Atoommassa (g/mol): 186,207 u
- Thermische geleidbaarheid: 47,9 W/ (m·K)
- Elektrische geleidbaarheid: 5,42 × 106 m-1 Ω-1
- Eerste ionisatiepotentiaal eV: 7,94
- Elektronen per laag: 2, 8, 18, 32, 13, 2
- Oxidatietoestand: 6, 4, 2, -2
- Oxide: Enigszins zuur
Oorsprong van renium
Dimitri Mendelejev Hij was de eerste persoon die het bestaan van Rhenium vermoedde. Hoewel hij het bijna ontdekte, concludeerde hij later ten onrechte dat het een derivaat van mangaan was. Jaren later, in 1925, verscheen er een publicatie van de deskundige scheikundige Otto Berg en een wetenschappelijk echtpaar bestaande uit Ida en Walter Noddack.
Deze publicatie legde hun recente ontdekking uit, ze hadden het element Rhenium ontdekt tussen een paar mineralen, genaamd Columbiet, Wolframiet en Tantaliet. De plaats waar de ontdekking plaatsvond was vlakbij de Rijn in zijn geboorteland Duitsland.
Waar wordt Rhenium voor gebruikt?
In 1968 werd geschat dat ongeveer 75% van de extracties van dit metalloïde, gemaakt in de Verenigde Staten, werd gebruikt in legeringen voor vuurvaste metalen. Sinds die tijd tot op de dag van vandaag is het gebruik van Rhenium vermenigvuldigd:
- Het is handig voor het maken van sieraden, fotografische flitsen en het produceren van een verscheidenheid aan veren.
- Verbetert de eigenschappen van molybdeen bij gebruik als additief in legeringen. Op hun beurt worden ze gebruikt bij de vervaardiging van ionentellers en in het bijzonder voor de creatie van massaspectrografische filamenten.
- In de chemische industrie fungeert het als katalysator, effectief bij hydrogenerings- en dehydrogeneringsprocessen en zelfs voor hydrokraken.
- Omdat het corrosiebestendig en deels slijtvast is, wordt het met vertrouwen gebruikt in contacten en elektrische onderdelen.
- Het wordt door de olie-industrie gebruikt voor de katalyse van platina, dat loodvrije benzine met een hoog octaangetal produceert.
- Op rhenium gebaseerde superlegeringen maken de productie mogelijk van meerdere bladen voor industriële gasturbines, maar ook voor vliegtuigmotoren.
Waar wordt Rhenium gevonden?
De afzettingen waar het in de grootste hoeveelheden wordt aangetroffen, bevinden zich in Azië en Amerika, vooral in Kazachstan en Chili. Tegenwoordig zijn de belangrijkste mijnen molybdeniet en gadoliniet, hoewel ze ook worden aangetroffen in columbiet, tantaliet en andere.
Het is echter een ongebruikelijk metaal, omdat het niet overvloedig aanwezig is in de aardkorst en niet in elementaire toestand wordt verkregen. In plaats daarvan wordt het meestal verkregen uit stof of deeltjes die vrijkomen in molybdeensmelters.
Concluderend: het element Rhenium werd ontdekt in de jaren twintig van de vorige eeuw en wordt sindsdien gebruikt in de aardolie-, metallurgische en luchtvaartindustrie. Dankzij de hoge dichtheid, kneedbaarheid en hittebestendigheid is het een ideaal metaal voor dergelijke toepassingen.