Dus je hebt de afbeelding hierboven al gezien, toch?
Ik zal het bovenstaande beeld kort toelichten.
De PI3 Lewis-structuur heeft een fosfor (P) atoom in het midden dat wordt omgeven door drie jodium (I) atomen. Er zijn 3 enkele bindingen tussen het fosforatoom (P) en elk jodiumatoom (I). Er is 1 eenzaam paar op het fosfor (P) atoom en 3 eenzame paren op de drie jodium (I) atomen.
Als je niets hebt begrepen van de bovenstaande afbeelding van de Lewis-structuur van PI3, blijf dan bij mij en je krijgt de gedetailleerde stap-voor-stap uitleg over het tekenen van een Lewis-structuur van PI3 .
Laten we dus verder gaan met de stappen voor het tekenen van de Lewis-structuur van PI3.
Stappen voor het tekenen van de PI3 Lewis-structuur
Stap 1: Zoek het totale aantal valentie-elektronen in het PI3-molecuul
Om het totale aantal valentie-elektronen in het PI3-molecuul te vinden, moet je eerst de valentie-elektronen kennen die aanwezig zijn in het fosforatoom en in het jodiumatoom.
(Valentie-elektronen zijn de elektronen die aanwezig zijn in de buitenste baan van elk atoom.)
Hier zal ik je vertellen hoe je gemakkelijk de valentie-elektronen van fosfor en jodium kunt vinden met behulp van een periodiek systeem.
Totale valentie-elektronen in het PI3-molecuul
→ Valentie-elektronen gegeven door het fosforatoom:
Fosfor is een element in groep 15 van het periodiek systeem. [1] Daarom zijn de valentie-elektronen in fosfor 5 .
Je kunt de 5 valentie-elektronen zien die aanwezig zijn in het fosforatoom, zoals weergegeven in de afbeelding hierboven.
→ Valentie-elektronen gegeven door het jodiumatoom:
Jodium is een element in groep 17 van het periodiek systeem. [2] Daarom zijn de valentie-elektronen in jodium 7 .
Je kunt de 7 valentie-elektronen zien die aanwezig zijn in het jodiumatoom, zoals weergegeven in de afbeelding hierboven.
Dus,
Totale valentie-elektronen in het PI3-molecuul = valentie-elektronen gedoneerd door 1 fosforatoom + valentie-elektronen gedoneerd door 3 jodiumatomen = 5 + 7(3) = 26 .
Stap 2: Selecteer het centrale atoom
Om het centrale atoom te selecteren, moeten we onthouden dat het minst elektronegatieve atoom in het centrum blijft.
Het gegeven molecuul is hier PI3 en het bevat fosfor- (P)-atomen en jodium- (I)-atomen.
Je kunt de elektronegativiteitswaarden van het fosfor (P) atoom en het jodium (I) atoom zien in het periodiek systeem hierboven.
Als we de elektronegativiteitswaarden van fosfor (P) en jodium (I) vergelijken, dan is het fosforatoom minder elektronegatief .
Hier is het fosforatoom (P) het centrale atoom en de jodiumatomen (I) de buitenste atomen.
Stap 3: Verbind elk atoom door er een paar elektronen tussen te plaatsen
Nu moeten we in het PI3-molecuul de elektronenparen tussen het fosforatoom (P) en de jodiumatomen (I) plaatsen.
Dit geeft aan dat fosfor (P) en jodium (I) chemisch aan elkaar gebonden zijn in een PI3-molecuul.
Stap 4: Maak de externe atomen stabiel. Plaats het resterende valentie-elektronenpaar op het centrale atoom.
In deze stap moet je de stabiliteit van de externe atomen controleren.
Hier in de schets van het PI3-molecuul kun je zien dat de buitenste atomen jodiumatomen zijn.
Deze externe jodiumatomen vormen een octet en zijn daarom stabiel.
Bovendien hebben we in stap 1 het totale aantal valentie-elektronen berekend dat aanwezig is in het PI3-molecuul.
Het PI3-molecuul heeft in totaal 26 valentie-elektronen en hiervan worden in het bovenstaande diagram slechts 24 valentie-elektronen gebruikt.
Dus het aantal resterende elektronen = 26 – 24 = 2 .
Je moet deze 2 elektronen op het centrale fosforatoom in het diagram hierboven van het PI3-molecuul plaatsen.
Laten we nu verder gaan met de volgende stap.
Stap 5: Controleer het octet op het centrale atoom
In deze stap moet u controleren of het centrale fosforatoom (P) stabiel is of niet.
Om de stabiliteit van het centrale fosforatoom (P) te controleren, moeten we controleren of het een octet vormt of niet.
Je kunt in de afbeelding hierboven zien dat het fosforatoom een octet vormt. Dit betekent dat het 8 elektronen heeft.
En daarom is het centrale fosforatoom stabiel.
Laten we nu verder gaan met de laatste stap om te controleren of de Lewis-structuur van PI3 stabiel is of niet.
Stap 6: Controleer de stabiliteit van de Lewis-structuur
Nu ben je bij de laatste stap gekomen waarin je de stabiliteit van de Lewis-structuur van PI3 moet controleren.
De stabiliteit van de Lewis-structuur kan worden geverifieerd met behulp van een formeel ladingsconcept .
Kortom, we moeten nu de formele lading vinden op de fosforatomen (P) en op de jodiumatomen (I) die aanwezig zijn in het PI3-molecuul.
Om de formele belasting te berekenen, moet u de volgende formule gebruiken:
Formele lading = Valentie-elektronen – (bindende elektronen)/2 – Niet-bindende elektronen
In de onderstaande afbeelding ziet u het aantal bindende elektronen en niet-bindende elektronen voor elk atoom van het PI3-molecuul.
Voor het fosforatoom (P):
Valentie-elektronen = 5 (omdat fosfor in groep 15 zit)
Bindende elektronen = 6
Niet-bindende elektronen = 2
Voor het jodium (I)-atoom:
Valentie-elektronen = 7 (omdat jodium in groep 17 zit)
Bindende elektronen = 2
Niet-bindende elektronen = 6
| Formele beschuldiging | = | valentie-elektronen | – | (Bindende elektronen)/2 | – | Niet-bindende elektronen | ||
| P. | = | 5 | – | 6/2 | – | 2 | = | 0 |
| I | = | 7 | – | 2/2 | – | 6 | = | 0 |
Uit de bovenstaande formele ladingsberekeningen kun je zien dat zowel het fosforatoom (P) als het jodiumatoom (I) een formele lading “nul” hebben.
Dit geeft aan dat de bovenstaande Lewis-structuur van PI3 stabiel is en dat er geen verdere veranderingen zijn in de bovenstaande structuur van PI3.
In de bovenstaande Lewis-puntenstructuur van PI3 kun je elk paar bindende elektronen (:) ook voorstellen als een enkele binding (|). Als u dit doet, ontstaat de volgende Lewis-structuur van PI3.
Ik hoop dat je alle bovenstaande stappen volledig hebt begrepen.
Voor meer oefening en een beter begrip kun je andere Lewis-structuren proberen die hieronder worden vermeld.
Probeer (of bekijk in ieder geval) deze Lewis-structuren voor een beter begrip: