Dus je hebt de afbeelding hierboven al gezien, toch?
Ik zal het bovenstaande beeld kort toelichten.
De Lewis-structuur S2Cl2 heeft een enkele binding tussen de twee zwavelatomen (S) en tussen het zwavelatoom (S) en de chlooratomen (Cl). Er zijn 2 alleenstaande paren op de zwavelatomen (O) en 3 alleenstaande paren op de chlooratomen (Cl).
Als je niets hebt begrepen van de bovenstaande afbeelding van de Lewis-structuur van S2Cl2, blijf dan bij mij en je krijgt een gedetailleerde stapsgewijze uitleg over hoe je een Lewis-structuur vanS2Cl2 tekent.
Laten we dus verder gaan met de stappen voor het tekenen van de Lewis-structuur van S2Cl2.
Stappen voor het tekenen van de Lewis-structuur van S2Cl2
Stap 1: Zoek het totale aantal valentie-elektronen in het S2Cl2-molecuul
Om het totale aantal valentie-elektronen in een S2Cl2- molecuul te vinden, moet je eerst de valentie-elektronen kennen die aanwezig zijn in het zwavelatoom en in het chlooratoom.
(Valentie-elektronen zijn de elektronen die aanwezig zijn in de buitenste baan van elk atoom.)
Hier zal ik je vertellen hoe je gemakkelijk de valentie-elektronen van zwavel en chloor kunt vinden met behulp van een periodiek systeem.
Totale valentie-elektronen in het S2Cl2-molecuul
→ Valentie-elektronen gegeven door het zwavelatoom:
Zwavel is een element in groep 16 van het periodiek systeem. [1] Daarom zijn de valentie-elektronen in zwavel 6 .
Je kunt de 6 valentie-elektronen zien die aanwezig zijn in het zwavelatoom, zoals weergegeven in de afbeelding hierboven.
→ Valentie-elektronen gegeven door het chlooratoom:
Chloor is een element in groep 17 van het periodiek systeem. [2] Daarom zijn de valentie-elektronen in chloor 7 .
Je kunt de 7 valentie-elektronen in het chlooratoom zien, zoals weergegeven in de afbeelding hierboven.
Dus,
Totale valentie-elektronen in het S2Cl2-molecuul = valentie-elektronen gedoneerd door 2 zwavelatomen + valentie-elektronen gedoneerd door 2 chlooratomen = 6(2) + 7(2) = 26 .
Stap 2: Selecteer het centrale atoom
Om het centrale atoom te selecteren, moeten we onthouden dat het minst elektronegatieve atoom in het centrum blijft.
Het gegeven molecuul is hier S2Cl2 en het bevat zwavelatomen (S) en chlooratomen (Cl).
Je kunt de elektronegativiteitswaarden van het zwavelatoom (S) en het chlooratoom (Cl) zien in het periodiek systeem hierboven.
Als we de elektronegativiteitswaarden van zwavel (S) en chloor (Cl) vergelijken, dan is het zwavelatoom minder elektronegatief .
Hier zijn de zwavelatomen (S) het centrale atoom en de chlooratomen (Cl) de buitenste atomen.
Stap 3: Verbind elk atoom door er een paar elektronen tussen te plaatsen
Nu moet je in het S2Cl2-molecuul de elektronenparen tussen de zwavel-zwavelatomen en tussen de zwavel-chlooratomen plaatsen.
Dit geeft aan dat deze atomen chemisch aan elkaar gebonden zijn in een S2Cl2-molecuul.
Stap 4: Maak de externe atomen stabiel. Plaats het resterende valentie-elektronenpaar op het centrale atoom.
In deze stap moet je de stabiliteit van de externe atomen controleren.
Hier in de schets van het S2Cl2-molecuul kun je zien dat de buitenste atomen chlooratomen zijn.
Deze externe chlooratomen vormen een octet en zijn daarom stabiel.
Bovendien hebben we in stap 1 het totale aantal valentie-elektronen berekend dat aanwezig is in het S2Cl2-molecuul.
Het S2Cl2-molecuul heeft in totaal 26 valentie-elektronen en hiervan worden in het bovenstaande diagram slechts 18 valentie-elektronen gebruikt.
Dus het aantal resterende elektronen = 26 – 18 = 8 .
Je moet deze 8 elektronen op de twee centrale zwavelatomen in het diagram hierboven van het S2Cl2-molecuul plaatsen.
Laten we nu verder gaan met de volgende stap.
Stap 5: Controleer het octet op het centrale atoom
In deze stap moet u controleren of de centrale zwavelatomen (S) stabiel zijn of niet.
Om de stabiliteit van de centrale zwavelatomen (S) te controleren, moeten we controleren of ze een octet vormen of niet.
Je kunt in de afbeelding hierboven zien dat de twee zwavelatomen een octet vormen. Dit betekent dat ze 8 elektronen hebben.
En dus zijn de centrale zwavelatomen stabiel.
Laten we nu verder gaan met de laatste stap om te controleren of de Lewis-structuur van S2Cl2 stabiel is of niet.
Stap 6: Controleer de stabiliteit van de Lewis-structuur
Nu ben je bij de laatste stap gekomen waarin je de stabiliteit van de Lewis-structuur van S2Cl2 moet controleren.
De stabiliteit van de Lewis-structuur kan worden geverifieerd met behulp van een formeel ladingsconcept .
Kortom, we moeten nu de formele lading van de zwavelatomen (S) en de chlooratomen (Cl) in het S2Cl2-molecuul vinden.
Om de formele belasting te berekenen, moet u de volgende formule gebruiken:
Formele lading = Valentie-elektronen – (bindende elektronen)/2 – Niet-bindende elektronen
In de onderstaande afbeelding ziet u het aantal bindende elektronen en niet-bindende elektronen voor elk atoom van het S2Cl2-molecuul.
Voor het zwavelatoom (S):
Valentie-elektronen = 6 (omdat zwavel in groep 16 zit)
Bindende elektronen = 4
Niet-bindende elektronen = 4
Voor het chlooratoom (Cl):
Valentie-elektronen = 7 (omdat chloor in groep 17 zit)
Bindende elektronen = 2
Niet-bindende elektronen = 6
| Formele beschuldiging | = | valentie-elektronen | – | (Bindende elektronen)/2 | – | Niet-bindende elektronen | ||
| S | = | 6 | – | 4/2 | – | 4 | = | 0 |
| Kl | = | 7 | – | 2/2 | – | 6 | = | 0 |
Uit de bovenstaande formele ladingsberekeningen kun je zien dat zowel zwavelatomen (S) als chlooratomen (Cl) een formele lading “nul” hebben.
Dit geeft aan dat de bovenstaande Lewis-structuur van S2Cl2 stabiel is en dat er geen verdere verandering is in de bovenstaande structuur van S2Cl2.
In de bovenstaande Lewis-puntstructuur van S2Cl2 kun je elk paar bindende elektronen (:) ook voorstellen als een enkele binding (|). Als u dit wel doet, ontstaat de volgende Lewis-structuur van S2Cl2.
Ik hoop dat je alle bovenstaande stappen volledig hebt begrepen.
Voor meer oefening en een beter begrip kun je andere Lewis-structuren proberen die hieronder worden vermeld.
Probeer (of bekijk in ieder geval) deze Lewis-structuren voor een beter begrip: