Dus je hebt de afbeelding hierboven al gezien, toch?
Ik zal het bovenstaande beeld kort toelichten.
De NF3 Lewis-structuur heeft een stikstofatoom (N) in het midden dat wordt omgeven door drie fluoratomen (F). Er zijn 3 enkele bindingen tussen het stikstofatoom (N) en elk fluoratoom (F). Er is 1 eenzaam paar op het stikstofatoom (N) en 3 eenzame paren op de drie fluoratomen (F).
Als je niets hebt begrepen van de bovenstaande afbeelding van de Lewis-structuur van NF3, blijf dan bij mij en je krijgt een gedetailleerde stapsgewijze uitleg over hoe je een Lewis-structuur van NF3 tekent.
Laten we dus verder gaan met de stappen voor het tekenen van de Lewis-structuur van NF3.
Stappen voor het tekenen van de NF3 Lewis-structuur
Stap 1: Zoek het totale aantal valentie-elektronen in het NF3-molecuul
Om het totale aantal valentie-elektronen in het NF3-molecuul te vinden, moet je eerst de valentie-elektronen kennen die aanwezig zijn in het stikstofatoom en in het fluoratoom.
(Valentie-elektronen zijn de elektronen die aanwezig zijn in de buitenste baan van elk atoom.)
Hier zal ik je vertellen hoe je gemakkelijk de valentie-elektronen van stikstof en fluor kunt vinden met behulp van een periodiek systeem .
Totale valentie-elektronen in het NF3-molecuul
→ Valentie-elektronen gegeven door het stikstofatoom:
Stikstof is een element in groep 15 van het periodiek systeem. [1] Daarom zijn de valentie-elektronen in stikstof 5 .
Je kunt de 5 valentie-elektronen in het stikstofatoom zien, zoals weergegeven in de afbeelding hierboven.
→ Valentie-elektronen gegeven door het fluoratoom:
Fluoriet is een element in groep 17 van het periodiek systeem. [2] Daarom is het valentie-elektron dat aanwezig is in fluoriet 7 .
Je kunt de 7 valentie-elektronen zien die aanwezig zijn in het fluoratoom, zoals weergegeven in de afbeelding hierboven.
Dus,
Totale valentie-elektronen in het NF3-molecuul = valentie-elektronen gedoneerd door 1 stikstofatoom + valentie-elektronen gedoneerd door 3 fluoratomen = 5 + 7(3) = 26 .
Stap 2: Selecteer het centrale atoom
Om het centrale atoom te selecteren, moeten we onthouden dat het minst elektronegatieve atoom in het centrum blijft.
Het gegeven molecuul is hier NF3 (stikstoftrifluoride) en het bevat stikstof- (N) en fluor- (F) atomen.
Je kunt de elektronegativiteitswaarden van het stikstofatoom (N) en het fluoratoom (F) zien in het periodiek systeem hierboven.
Als we de elektronegativiteitswaarden van stikstof (N) en fluor (F) vergelijken, dan is het stikstofatoom minder elektronegatief .
Hier is het stikstofatoom (N) het centrale atoom en de fluoratomen (F) de buitenste atomen.
Stap 3: Verbind elk atoom door er een paar elektronen tussen te plaatsen
In het NF3-molecuul moeten we de elektronenparen tussen het stikstofatoom (N) en de fluoratomen (F) plaatsen.
Dit geeft aan dat stikstof (N) en fluor (F) chemisch aan elkaar gebonden zijn in een NF3-molecuul.
Stap 4: Maak de externe atomen stabiel. Plaats het resterende valentie-elektronenpaar op het centrale atoom.
In deze stap moet je de stabiliteit van de externe atomen controleren.
Hier in de schets van het NF3-molecuul kun je zien dat de buitenste atomen fluoratomen zijn.
Deze externe fluoratomen vormen een octet en zijn daarom stabiel.
Bovendien hebben we in stap 1 het totale aantal valentie-elektronen berekend dat aanwezig is in het NF3-molecuul.
Het NF3-molecuul heeft in totaal 26 valentie-elektronen en hiervan worden in het bovenstaande diagram slechts 24 valentie-elektronen gebruikt.
Dus het aantal resterende elektronen = 26 – 24 = 2 .
Je moet deze 2 elektronen op het centrale stikstofatoom in het diagram hierboven van het NF3-molecuul plaatsen.
Laten we nu verder gaan met de volgende stap.
Stap 5: Controleer het octet op het centrale atoom
In deze stap moet u controleren of het centrale stikstofatoom (N) stabiel is of niet.
Om de stabiliteit van het centrale stikstofatoom (N) te controleren, moeten we controleren of het een octet vormt of niet.
Je kunt in de afbeelding hierboven zien dat het stikstofatoom een octet vormt. Dit betekent dat het 8 elektronen heeft.
En dus is het centrale stikstofatoom stabiel.
Laten we nu verder gaan met de laatste stap om te controleren of de Lewis-structuur van NF3 stabiel is of niet.
Stap 6: Controleer de stabiliteit van de Lewis-structuur
Nu ben je bij de laatste stap gekomen waarin je de stabiliteit van de Lewis-structuur van NF3 moet controleren.
De stabiliteit van de Lewis-structuur kan worden geverifieerd met behulp van een formeel ladingsconcept .
Kortom, we moeten nu de formele lading vinden van de stikstofatomen (N) en van de fluoratomen (F) die aanwezig zijn in het NF3-molecuul.
Om de formele belasting te berekenen, moet u de volgende formule gebruiken:
Formele lading = Valentie-elektronen – (bindende elektronen)/2 – Niet-bindende elektronen
In de onderstaande afbeelding ziet u het aantal bindende elektronen en niet-bindende elektronen voor elk atoom van het NF3-molecuul.
Voor het stikstofatoom (N):
Valentie-elektronen = 5 (omdat stikstof in groep 15 zit)
Bindende elektronen = 6
Niet-bindende elektronen = 2
Voor het fluorietatoom (F):
Valentie-elektronen = 7 (omdat fluoriet in groep 17 zit)
Bindende elektronen = 2
Niet-bindende elektronen = 6
| Formele beschuldiging | = | valentie-elektronen | – | (Bindende elektronen)/2 | – | Niet-bindende elektronen | ||
| NIET | = | 5 | – | 6/2 | – | 2 | = | 0 |
| F | = | 7 | – | 2/2 | – | 6 | = | 0 |
Uit de bovenstaande formele ladingsberekeningen kun je zien dat zowel het stikstofatoom (N) als het fluoratoom (F) een formele lading “nul” hebben.
Dit geeft aan dat de bovenstaande Lewis-structuur van NF3 stabiel is en dat er geen verdere verandering is in de bovenstaande structuur van NF3.
In de bovenstaande Lewis-puntenstructuur van NF3 kun je elk paar bindende elektronen (:) ook voorstellen als een enkele binding (|). Als u dit doet, ontstaat de volgende Lewis-structuur van NF3.
Ik hoop dat je alle bovenstaande stappen volledig hebt begrepen.
Voor meer oefening en een beter begrip kun je andere Lewis-structuren proberen die hieronder worden vermeld.
Probeer (of bekijk in ieder geval) deze Lewis-structuren voor een beter begrip: