Een element dat wijd verspreid is in de natuur met een aandeel van 0,001%. Het wordt aangetroffen in stollingsgesteenten, sterren, meteorieten, zoet water, planten, zeeën en dieren. Het is zeer stabiel in de omgeving en oxideert bij blootstelling aan hoge temperaturen en wordt rood. Hieronder vindt u een korte beschrijving van kobalt en alles wat dit metaal beschrijft.
Wat is kobalt?
Het is een chemisch element gemarkeerd met het atoomnummer 27 dat behoort tot de overgangsmetalen van het periodiek systeem. Het atoomgewicht is 58,93 en het is magnetisch met lage ductiliteit en sterkte bij normale temperaturen. Bovendien heeft het ferromagnetische eigenschappen waardoor het verschillende legeringen kan vormen om de blauwe kleur van glas, verf en email te creëren.
Kobalt-symbool
Co De naam komt van het Duitse Kobalt, wat elf betekent. Het krijgt deze naam omdat mijnwerkers het beschouwden als een metaal dat goblins vermengde met zilver en nikkel om ze ziek te maken en problemen te veroorzaken bij de winning van andere mineralen, gezien de giftigheid en de kleur ervan.
Kenmerken van kobalt
Dit metaal bevindt zich in groep 9 van het periodiek systeem. Het heeft blauwachtig witte ferromagnetische eigenschappen met een hoge treksterkte. Bovendien is het thermisch en heeft het een goede elektrochemische geleiding, net als nikkel en ijzer. Andere kenmerken van het metaal zijn:
- Conditie : Stevig.
- Smaak en geur : Metaalachtig, zonder karakteristieke geur.
- Samenstelling : Atoommodel van 32 neutronen, 27 protonen en 27 elektronen.
- Structuur : Het heeft 2 allotrope vormen, een kristallijne vorm met zeshoekige geometrie en een andere kubusvormige vorm op de vlakken.
- Weerstand : Hoog en bestand tegen slijtage door water of wind, maar is zwak tegen salpeterzuur, zoutzuur en zwavelzuur.
- Toxiciteit : Het is hoog en in poedervorm zeer brandbaar.
- Oplosbaarheid : Het is oplosbaar in water, afhankelijk van de pH.
Chemische en fysische eigenschappen van kobalt
- Atoomnummer : 27
- Periode : 4
- Blok 😀
- Groep : 9
- Covalente straal (Å): 126 middag
- Soortelijke warmte: 420 J / (K kg)
- Atoommassa (g/mol): 58,93
- Dichtheid: 8,9 kg/m3
- Kookpunt: 2900 °C
- Smeltpunt: 1495°C
- Atoomstraal: 152 uur
- Gemiddelde straal: 135 uur
- Oxidatietoestand: 5, 4, 3, 2, 1, -1
- Eerste ionisatiepotentiaal eV: 7,90
- Elektronische configuratie: [Ar]3d74s2
- Thermische geleidbaarheid: 0-100 C (W m-1 K-1)
- Elektronen per schil: 2, 8, 15, 2
- Elektronegativiteit: 1,8
Herkomst van kobalt
Dit metaal dateert uit onheuglijke tijden vóór Christus in de Perzische en Egyptische culturen, waar het werd gebruikt bij het maken van beeldjes. Het werd in 1730 als chemisch element ontdekt door George Brandt, die door middel van een experiment aantoonde dat dit element een blauwe kleur aan glas gaf.
Toen de eigenschappen eenmaal waren bewezen, werd het de eerste metaalverbinding die werd ontdekt in de prehistorie, toen andere metalen nog niet als elementen waren geregistreerd.
Waar wordt kobalt voor gebruikt?
Het verkrijgen van het metaal wordt in de industriële en metallurgische sector gebruikt bij de productie van legeringen. Deze verbeteren de prestaties van turbines, carbiden en diamanten. Andere toepassingen zijn onder meer:
Legeringen
Het zijn mengsels van één of meer elementen en die van kobalt worden gebruikt bij de vervaardiging van machines, gereedschappen, glaspakkingen en tandheelkundige onderdelen. Daarnaast wordt het mengsel tussen kobalt en nikkel gebruikt bij de productie van magneetbanden en magneten. Anderen zijn bedoeld voor het maken van orthopedische implantaten voor de taille en knieën.
medisch veld
Kobalt 60 wordt in de geneeskunde gebruikt bij de productie van gammastraling, ideaal voor de behandeling van kankertumoren. Bovendien is het effectief voor sterilisatie van medische apparatuur, afval, voedselreiniging, radiotherapie en voor het meten van objectdichtheid.
Industriële sector
Verbindingen van dit element worden gebruikt bij de vervaardiging van email, glaskleurstoffen en keramiek. Het wordt gebruikt als beschermingsmiddel bij het coaten van sieraden, waardoor oxidatie wordt voorkomen. Bovendien wordt het in de chemische sector gebruikt als homogene en heterogene katalysator bij de synthese van brandstoffen.
Hoe wordt kobalt verkregen?
Het verkrijgen van kobalt bestaat uit het scheiden van ijzer, koper en nikkel door het gedeeltelijk roosten van de zwavelmaterialen. Bij het chemische proces worden de overige metalen geoxideerd en blijft er een grondstof over die sulfiden bevat. Vervolgens wordt het oplosbare materiaal uitgeloogd of geëxtraheerd onder invloed van een vloeibaar oplosmiddel. Deze techniek scheidt de elementen beetje bij beetje, totdat je een zuiver monster van het element verkrijgt.
Voedingsmiddelen die kobalt bevatten
Deze verbinding is een essentieel sporenelement voor het lichaam en de celstofwisseling. Je vindt het in vis, lever, vlees, granen, tarwe, noten, melk, linzen, ui, rijst en bieten. Het is zelfs een belangrijk onderdeel van vitamine B12, dat voordelen biedt voor het lichaam.
Samenvattend is het een van de sterkste overgangsmetalen en in staat verschillende legeringen te vormen met toepassingen in de metallurgie, geneeskunde en elektronica. Bovendien komen de natuurlijke functies van Kobalt de gezondheid en het immuunsysteem ten goede.