Waterstof is diatomisch omdat het één enkel elektron in zijn valentieschil heeft. Om een stabiele elektronische configuratie te verkrijgen, delen de waterstofatomen hun elektronen met elkaar om een diatomisch molecuul (H 2 ) te vormen. De covalente binding tussen de twee waterstofatomen is erg sterk en daarom is waterstof (H 2 ) zo’n stabiel molecuul.
Nou, dat was maar een simpel antwoord. Maar er zijn nog een paar dingen die u over dit onderwerp moet weten, waardoor uw concept heel duidelijk wordt.
Dus laten we er meteen mee aan de slag gaan.
Belangrijkste punten: waarom is waterstof diatomisch?
- Waterstof is een diatomisch molecuul omdat het één enkel elektron in de buitenste schil heeft, waardoor het zeer reactief is en zich waarschijnlijk met andere atomen zal binden.
- Twee waterstofatomen verbinden zich door hun elektronen te delen en zo een stabiele en sterke covalente binding te vormen, waardoor een stabielere configuratie ontstaat dan ze individueel zouden hebben.
- Waterstofatomen binden zich om een diatomisch molecuul te vormen via covalente binding door elektronen te delen om een stabiel molecuul te creëren met een volledige valentieschil voor elk atoom.
- De covalente binding in een waterstofmolecuul is erg sterk en vereist veel energie om te verbreken.
Uitleg: Waarom is waterstof een diatomisch molecuul?
Waterstof is een diatomisch molecuul omdat het een enkel elektron in de buitenste schil heeft. Dit betekent dat het zeer reactief is en een binding wil aangaan met een ander atoom om zo een volledige buitenschil te verkrijgen.
Wanneer twee waterstofatomen zich binden, delen ze hun elektronen en vormen ze een covalente binding.
Deze binding is erg sterk en stabiel, daarom is waterstof een diatomisch molecuul.
Simpel gezegd is waterstof een diatomisch molecuul omdat het als molecuul stabieler is dan als individueel atoom.
Wanneer twee waterstofatomen combineren, vormen ze een covalente binding, wat een sterke en stabiele binding is.
Door deze binding kunnen de waterstofatomen elektronen delen en een volledige buitenschil vormen, waardoor ze stabieler worden.
Bestaat mono-atomaire waterstof?
Ja, mono-atomaire waterstof bestaat. Het is een gas dat bestaat uit individuele waterstofatomen in plaats van uit moleculen. Monatomische waterstof is zeer zeldzaam in de natuur, maar kan in het laboratorium worden gemaakt. Het wordt ook aangetroffen in de zon en andere sterren.
Monatomische waterstof is stabieler dan diatomische waterstof bij zeer lage temperaturen. Dit komt omdat de atomen van mono-atomaire waterstof niet aan elkaar gebonden zijn en daarom geen elektronen hoeven te delen. Hierdoor hebben ze minder energie en zijn ze dus stabieler.
Monatomische waterstof heeft veel potentiële toepassingen. Het kan worden gebruikt als koelmiddel in kernreactoren, maar ook als brandstof voor ruimtevaartuigen. Het wordt ook bestudeerd als een mogelijk alternatief voor helium als hefgas voor ballonnen en luchtschepen.
Hoe binden waterstofatomen zich om een diatomisch molecuul te vormen?
Zoals ik eerder al zei, binden waterstofatomen zich om een diatomisch molecuul te vormen via een covalente binding. Een covalente binding is een soort chemische binding waarbij elektronen tussen twee atomen worden gedeeld.
In het geval van waterstof heeft elk atoom één elektron in zijn valentieschil. Wanneer twee waterstofatomen samenkomen, kunnen ze hun elektronen delen om een covalente binding te vormen. Deze binding creëert een stabiel molecuul met een volledige valentieschil voor elk atoom.
De volgende stappen beschrijven hoe waterstofatomen zich binden om een diatomisch molecuul te vormen:
- Twee waterstofatomen komen samen.
- De positieve kern van elk atoom trekt de negatieve elektronen van het andere atoom aan.
- De elektronen van de twee atomen beginnen de ruimte rond de twee kernen te delen.
- De atomen zijn nu met elkaar verbonden door een covalente binding.
De afstand tussen de twee waterstofatomen in een diatomisch molecuul is ongeveer 74 pm. Het is de afstand waarop de aantrekkingskracht tussen de kernen en elektronen in evenwicht wordt gebracht door de afstotende kracht tussen de kernen.
De covalente binding in een waterstofmolecuul is erg sterk. Het kost veel energie om deze band te verbreken. Dit is de reden waarom waterstof zo onreactief is.
Het is erg moeilijk om een elektron uit een waterstofatoom te verwijderen, en het is nog moeilijker om de covalente binding tussen twee waterstofatomen te verbreken.
Verder lezen
Is waterstof een verbinding?
Waarom is waterstof brandbaar?
Bevat waterstof neutronen?
Is helium brandbaar?
Waarom is helium een edelgas?