Dus je hebt de afbeelding hierboven al gezien, toch?
Ik zal het bovenstaande beeld kort toelichten.
De ClF2-Lewis-structuur heeft een chlooratoom (Cl) in het midden dat wordt omgeven door twee fluoratomen (F). Er is een enkele binding tussen het chlooratoom (Cl) en elk fluoratoom (F). Er is een formele lading van -1 op het chlooratoom (Cl).
Als je niets hebt begrepen van de bovenstaande afbeelding van de ClF2-Lewis-structuur, blijf dan bij mij en je krijgt de gedetailleerde stapsgewijze uitleg over het tekenen van een Lewis-structuur van ClF2-Lewis-ion .
Laten we dus verder gaan met de stappen voor het tekenen van de Lewis-structuur van het ClF2-ion.
Stappen voor het tekenen van de ClF2-Lewis-structuur
Stap 1: Zoek het totale aantal valentie-elektronen in het ClF2-ion
Om het totale aantal valentie-elektronen in het ClF2-ion te vinden, moet je eerst de valentie-elektronen kennen die aanwezig zijn in het chlooratoom en ook in het fluoratoom.
(Valentie-elektronen zijn de elektronen die aanwezig zijn in de buitenste baan van elk atoom.)
Hier zal ik je vertellen hoe je gemakkelijk de valentie-elektronen van chloor en fluor kunt vinden met behulp van een periodiek systeem.
Totale valentie-elektronen in ClF2-ion
→ Valentie-elektronen gegeven door het chlooratoom:
Chloor is een element in groep 17 van het periodiek systeem. [1] Daarom zijn de valentie-elektronen in chloor 7 .
Je kunt de 7 valentie-elektronen in het chlooratoom zien, zoals weergegeven in de afbeelding hierboven.
→ Valentie-elektronen gegeven door het fluoratoom:
Fluoriet is een element in groep 17 van het periodiek systeem. [2] Daarom is het valentie-elektron dat aanwezig is in fluoriet 7 .
Je kunt de 7 valentie-elektronen zien die aanwezig zijn in het fluoratoom, zoals weergegeven in de afbeelding hierboven.
Dus,
Totaal valentie-elektronen in ClF2-ion = valentie-elektronen gedoneerd door 1 chlooratoom + valentie-elektronen gedoneerd door 2 fluoratomen + 1 extra elektron toegevoegd vanwege 1 negatieve lading = 7 + 7(2) + 1 = 22 .
Stap 2: Selecteer het centrale atoom
Om het centrale atoom te selecteren, moeten we onthouden dat het minst elektronegatieve atoom in het centrum blijft.
Het gegeven ion is hier het ClF2-ion en het bevat chlooratomen (Cl) en fluoratomen (F).
Je kunt de elektronegativiteitswaarden van het chlooratoom (Cl) en het fluoratoom (F) zien in het periodiek systeem hierboven.
Als we de elektronegativiteitswaarden van chloor (Cl) en fluor (F) vergelijken, dan is het chlooratoom minder elektronegatief .
Hier is het chlooratoom (Cl) het centrale atoom en de fluoratomen (F) de buitenste atomen.
Stap 3: Verbind elk atoom door er een paar elektronen tussen te plaatsen
Nu moeten we in het ClF2-molecuul de elektronenparen tussen het chlooratoom (Cl) en de fluoratomen (F) plaatsen.
Dit geeft aan dat chloor (Cl) en fluor (F) chemisch aan elkaar gebonden zijn in een ClF2-molecuul.
Stap 4: Maak de externe atomen stabiel. Plaats het resterende valentie-elektronenpaar op het centrale atoom.
In deze stap moet je de stabiliteit van de externe atomen controleren.
Hier in de schets van het ClF2-molecuul kun je zien dat de buitenste atomen fluoratomen zijn.
Deze externe fluoratomen vormen een octet en zijn daarom stabiel.
Bovendien berekenden we in stap 1 het totale aantal valentie-elektronen dat aanwezig was in het ClF2-ion.
Het ClF2-ion heeft in totaal 22 valentie-elektronen en hiervan worden in het bovenstaande diagram slechts 16 valentie-elektronen gebruikt.
Dus het aantal resterende elektronen = 22 – 16 = 6 .
Je moet deze 6 elektronen op het centrale chlooratoom in het diagram hierboven van het ClF2-molecuul plaatsen.
Laten we nu verder gaan met de volgende stap.
Stap 5: Controleer de stabiliteit van de Lewis-structuur
Nu ben je bij de laatste stap gekomen waarin je de stabiliteit van de Lewis-structuur van ClF2 moet controleren.
De stabiliteit van de Lewis-structuur kan worden geverifieerd met behulp van een formeel ladingsconcept .
Kortom, we moeten nu de formele lading vinden van het chlooratoom (Cl) en van de fluoratomen (F) die aanwezig zijn in het ClF2-molecuul.
Om de formele belasting te berekenen, moet u de volgende formule gebruiken:
Formele lading = Valentie-elektronen – (bindende elektronen)/2 – Niet-bindende elektronen
In de onderstaande afbeelding ziet u het aantal bindende elektronen en niet-bindende elektronen voor elk atoom van het ClF2-molecuul.
Voor het chlooratoom (Cl):
Valentie-elektronen = 7 (omdat chloor in groep 17 zit)
Bindende elektronen = 4
Niet-bindende elektronen = 6
Voor het fluoratoom (F):
Valentie-elektronen = 7 (omdat fluor in groep 17 zit)
Bindende elektronen = 2
Niet-bindende elektronen = 6
| Formele beschuldiging | = | valentie-elektronen | – | (Bindende elektronen)/2 | – | Niet-bindende elektronen | ||
| Kl | = | 7 | – | 4/2 | – | 6 | = | -1 |
| F | = | 7 | – | 2/2 | – | 6 | = | 0 |
Uit de bovenstaande formele ladingsberekeningen kun je zien dat het chlooratoom (Cl) een lading heeft van -1 en de fluoratomen een lading van 0 hebben.
Laten we deze ladingen dus op de respectieve atomen van het ClF2-molecuul houden.
Deze totale lading van -1 op het ClF2-molecuul wordt weergegeven in de onderstaande afbeelding.
In de bovenstaande Lewis-puntstructuur van het ClF2-ion kun je elk paar bindende elektronen (:) ook voorstellen als een enkele binding (|). Door dit te doen verkrijg je de volgende Lewis-structuur van het ClF2-ion.
Ik hoop dat je alle bovenstaande stappen volledig hebt begrepen.
Voor meer oefening en een beter begrip kun je andere Lewis-structuren proberen die hieronder worden vermeld.
Probeer (of bekijk in ieder geval) deze Lewis-structuren voor een beter begrip: