Periodiek systeem

26.98

Nee

Nobelium

(259)

Wat is het periodiek systeem?

Dit is een tabel die is gemaakt om elk van de bestaande chemische elementen vast te leggen en te ordenen. Deze worden geclassificeerd op basis van hun atoomnummer, chemische eigenschappen en elektronische configuratie.

Kenmerken van het periodiek systeem

Het periodiek systeem der elementen wordt systematisch opgesteld: in rijen en kolommen. Elementtypen worden geïdentificeerd door een andere kleur: groen, oranje, blauw, lila, paars, rood en geel.

De tabel weerspiegelt de fundamentele gegevens van elk van de chemische elementen. Bijvoorbeeld: naam, symbool, atoommassa, atoomnummer, elektronegativiteit, oxidatietoestanden, elektronenconfiguratie en ionisatie-energie; op deze manier kan het gebruik ervan gemakkelijker worden bepaald.

Hoeveel elementen zijn er in het periodiek systeem?

Het periodiek systeem bevat 118 elementen die zijn bevestigd door de International Union of Pure and Applied Chemistry (IUPAC). Van deze elementen bestaan er 94 in de natuur en 24 elementen zijn volledig synthetisch, dat wil zeggen dat ze kunstmatig in het laboratorium zijn gemaakt.

Er moet echter worden opgemerkt dat het aantal elementen wordt bijgewerkt naarmate verschillende wetenschappers nieuwe elementen uit bestaande ontdekken, bestuderen en bestuderen.

Waar wordt het periodiek systeem voor gebruikt?

Het is in veel opzichten erg nuttig voor de wetenschap. Het biedt bijvoorbeeld de mogelijkheid om een analyse uit te voeren van het chemische gedrag van alle elementen. Het helpt om de elektronische configuratie en elektronegativiteit van elementen te onderscheiden.

Het helpt overeenkomsten en verschillen tussen elementen te extraheren, omdat het informatie weergeeft over de massa en het atoomnummer van elk van hen. Gezien de geweldige informatie die het biedt over elk van de elementen, kunnen de chemische eigenschappen van nieuwe elementen die in de tabel kunnen worden opgenomen, worden voorspeld en verkregen.

delen van het periodiek systeem

Het periodiek systeem is georganiseerd in 7 horizontale rijen, ook wel perioden genoemd. In deze perioden worden de elementen waarvan het aantal elektronische lagen gelijk is aan het periodenummer gegroepeerd. Bijvoorbeeld: de 8 elementen van periode 2 hebben elk 2 elektronenschillen.

Bovendien bevat het 18 kolommen die groepen of families worden genoemd en die van links naar rechts zijn genummerd, beginnend met nummer 1 behorend tot de alkalimetalen en eindigend met nummer 18 behorend tot de edelgasfamilie.

Elementen die tot dezelfde groep of familie behoren, hebben vergelijkbare kenmerken; vooral wordt rekening gehouden met de structuur van hun elektronen in de laatste schil van het atoom. Een voorbeeld is kalium, dat 4 lagen heeft, maar in de laatste heeft het maar één elektron en daarom zit het in groep nummer 1.

De tabel is eveneens ingedeeld in 4 blokken: in blok S staan groepen 1 en 2 waterstof, helium, alkalimetalen en aardalkalimetalen. Het P-blok bestaat uit groepen 13 tot 18 en metalloïden. Blok D bestaat uit de groepen 3 t/m 12 en overgangsmetalen. Tenslotte is er blok F waaraan geen groepsnummer is toegekend; lanthaniden en actiniden passen hier echter wel bij.

metalen

Het zijn vaste elementen bij kamertemperatuur (behalve kwik) en bevinden zich aan de linkerkant van het periodiek systeem. Het belangrijkste kenmerk van metalen is dat ze de beste geleiders van warmte en elektriciteit zijn; Bovendien zijn ze taai, kneedbaar en resistent.

Ze zijn door de tijd heen door mensen gebruikt als constructies, gereedschappen en standbeelden. Ze hebben een uitzonderlijke glans waardoor ze ideaal zijn voor het smeden van decoratieve stukken en sieraden.

Alkalimetalen

Het zijn zachte, glanzende metalen en zeer reactief onder normale temperatuur- en drukomstandigheden; om deze reden worden ze nooit volledig puur van aard aangetroffen. Ze hebben lage kook- en smeltpunten, evenals een lage dichtheid. Ze zijn uitstekende geleiders van warmte en elektriciteit.

Onder hen zijn:

aardalkalimetalen

Deze elementen bevinden zich in groep 2 van het periodiek systeem. De naam “Alkaline Earth” komt van de associatie van zijn oxiden (aarden) en zijn alkalische eigenschappen.

Het zijn goede elektrische geleiders, zacht, lage dichtheid en kleurrijk. Enerzijds zijn ze resistenter dan alkalimetalen, maar anderzijds zijn ze minder reactief dan laatstgenoemde.

Dit zijn:

overgangsmetalen

Deze elementen bevinden zich in blok D, dat wil zeggen in het centrale deel van het periodiek systeem. Ze worden van voorbijgaande aard genoemd omdat ze op zichzelf stabiel kunnen zijn en niet met een ander element hoeven te reageren. Dit betekent dat wanneer de laatste schil elektronen mist om compleet te zijn, deze deze uit andere binnenste schillen haalt.

Over het algemeen zijn deze metalen hard en hebben ze hoge kook- en smeltpunten; Ze zijn ook uitstekende geleiders van warmte en elektriciteit.

Hiertoe behoren de volgende:

post-transitionele metalen

Ze staan bekend als P-blokmetalen en soms eenvoudigweg als ‘Andere metalen’. Ze bevinden zich in het periodiek systeem tussen de metalloïden of halfmetalen aan de rechterkant en de overgangsmetalen aan de linkerkant.

Deze elementen kunnen door hun vorm duidelijk als metalen worden geïdentificeerd; hun metallische eigenschappen zijn echter zwakker dan die van overgangsmetalen, omdat ze doorgaans lagere smeltpunten en lagere mechanische sterkte hebben.

Sommige ervan zijn:

metalloïden

Het is een groep chemische elementen die tussen metalen en niet-metalen voorkomen, dat wil zeggen dat ze zich in sommige gevallen gedragen als metalen en in andere gevallen als niet-metalen. Deze kunnen enigszins ductiel, ondoorzichtig of glanzend zijn. Hun capaciteit als elektrische geleiders is lager dan die van metalen, maar hoger dan die van niet-metalen. Dit zijn voldoende reactieve elementen.

Onder hen zijn:

lanthaniden

Lanthaniden behoren tot periode 6 en worden ook wel “zeldzame aardmetalen” genoemd, dit dankzij het feit dat ze verkregen worden in de vorm van oxiden. Samen met de actiniden vormen deze elementen wat wij ‘interne overgangselementen’ noemen.

Deze groep bestaat in totaal uit 15 elementen en bevindt zich onderaan de tabel, onder de rest van de elementen. Ze zijn als volgt:

actiniden

Deze elementen bevinden zich in periode 7 en hebben een hoog atoomnummer. Bovendien zijn alle isotopen waaruit ze bestaan radioactief. Sommigen van hen worden in sporenhoeveelheden in de natuur aangetroffen, zoals uranium.

Net als de lanthaniden bevindt deze groep zich onderaan de tabel, meer bepaald in blok F, en bestaat uit 15 elementen:

Geen metalen

Niet-metalen bevatten heel andere eigenschappen dan metalen; in feite zijn ze geen goede geleiders van warmte en elektriciteit, noch zijn ze glanzend en glanzend. Ze hebben lagere smeltpunten dan metalen. De classificatie hiervan is in halogenen en edelgassen. Verder moet worden opgemerkt dat deze elementen vloeibaar, vast of gasvormig kunnen zijn.

De volgende elementen vallen in deze groep:

halogenen

Het woord “halogeen” betekent “wat de oorsprong is van zout”, gecombineerd met metalen kan het halogeniden of halogeniden vormen en met niet-metalen vormen ze complexe ionen. Ze bevinden zich in groep 17 en aan de rechterkant van het periodiek systeem.

Ze zijn zeer reactief vanwege hun hoge elektronegativiteit. Fluoride is bijvoorbeeld het meest reactief, het is een zeer corrosief en giftig gas.

Halogenen omvatten:

edelgassen

Het zijn kleurloze en geurloze mono-atomaire gassen en hebben een vrij lage chemische reactiviteit. De eigenschappen ervan worden verklaard door theorieën over de atomaire structuur: de elektronische schil van zijn valente elektronen wordt als compleet beschouwd.

Ze bevinden zich in groep 18 van het periodiek systeem en zijn samengesteld uit 7 gassen:

Staat

Dit zijn de verschillende vormen van aggregatie waarin materie zich kan voordoen in omgevingsomstandigheden die verband houden met de kracht van vereniging of aantrekking van de deeltjes (atomen, ionen of moleculen) waaruit ze bestaat.

Staten hebben kenmerken en eigenschappen die hen onderscheiden. De bekendste en meest geaccepteerde zijn: de vloeibare, gasvormige en vaste toestand. Er zijn echter ook andere toestanden die van nature niet in het milieu voorkomen.

gassen

Deze elementen hebben geen vaste vorm of volume. In gassen zijn hun deeltjes behoorlijk gescheiden en omdat ze geen vaste positie hebben, zijn de cohesiekrachten die ze verenigen erg zwak. De deeltjes bewegen wanordelijk, dus er zijn veel botsingen tussen hen. Ze passen zich aan het volume en de vorm aan van de container waarin ze zich bevinden.

Gassen weerspiegelen twee eigenschappen: Uitbreidbaarheid, de neiging die ze hebben om hun volume te vergroten als gevolg van de afstotende kracht van hun moleculen. Samendrukbaarheid is het vermogen van deze gassen om hun volume te verkleinen wanneer er druk wordt uitgeoefend door een kracht.

vloeistoffen

Deeltjes in vloeistoffen worden bij elkaar gehouden door een iets zwakkere cohesiekracht dan in vaste stoffen. Net als deze is het volume echter constant.

Omdat hun posities niet vastliggen, kunnen ze vrij circuleren en bewegen. Vloeistoffen hebben geen gedefinieerde vorm, dus nemen ze de vorm aan van de container waarin ze zich bevinden.

Een van de eigenschappen ervan is vloeibaarheid, oftewel het vermogen om te bewegen. Viscositeit is te wijten aan de interacties tussen de deeltjes die de vloeibaarheid ervan beperken.

stevig

Vaste elementen worden gekenmerkt door een constant volume en een constante vorm, omdat hun deeltjes zeer verenigd zijn en zich in vaste posities bevinden vanwege een zeer sterke cohesiekracht.

De mobiliteit van deze elementen is zeer laag, wat betekent dat ze niet kunnen vloeien of samendrukken. De deeltjes zijn op een ordelijke manier gerangschikt, waardoor er kristalroosters tussen ontstaan.

onbekend

Er zijn andere staten, sommige wat bekender dan andere. Bijvoorbeeld de Plasmatic, die het meest verspreid is in het universum: stralen, de zon, het noorderlicht, nevels.

De Bose-Einstein gecondenseerde toestand, die zo wordt genoemd dankzij het proces van condensatie van gassen bij temperaturen die zeer dicht bij het absolute nulpunt liggen en die een soort kwantumspin hebben; in het Spaans, Spin, wat verwijst naar de rotatie van deeltjes daartussen.

Fermi-condensaat is een fase waarin de elementen een grote vloeibaarheid verkrijgen en bij zeer lage temperaturen ontstaan.

groepen

Dit zijn de verticale kolommen van chemische elementen waaruit het periodiek systeem bestaat. Deze groepen omvatten elementen met vergelijkbare atomaire kenmerken, dat wil zeggen dat ze hetzelfde aantal elektronen in hun laatste atomaire schil hebben.

Uit hoeveel groepen bestaat het periodiek systeem? Er zijn 18 groepen, genummerd van 1 tot en met 18, en als volgt verdeeld:

Groep 1: Alkalimetalen
Groep 2: Aardalkalimetalen
Groep 3: Scandium-familie
Groep 4: Titaniumfamilie
Groep 5: vanadiumfamilie
Groep 6: Chroomfamilie
Groep 7: Magnesiumfamilie
Groep 8: IJzerfamilie
Groep 9: Kobaltfamilie
Groep 10: Nikkelfamilie
Groep 11: Koperfamilie
Groep 12: Zinkfamilie
Groep 13: Aards
Groep 14: Carbonoïden
Groep 15: Stikstoffen
Groep 16: Antigenen
Groep 17: Halogenen
Groep 18: Edelgassen

periodes

Dit zijn de 7 rijen of horizontale lijnen waaruit het periodiek systeem bestaat. Dit zijn de elementen waarvan het aantal elektronenschillen samenvalt met het periodenummer. IJzer heeft bijvoorbeeld 4 elektronenschillen, dus het bevindt zich in periode 4.

Geschiedenis van het periodiek systeem

De geschiedenis van het periodiek systeem gaat terug tot de 19e eeuw, toen scheikundigen uit die tijd beseften dat materie veel complexer was dan ze dachten en dat de gevonden nieuwe elementen geordend moesten worden.

De eerste classificatie werd gemaakt in relatie tot het atomaire massagetal, maar de overeenkomsten en verschillen tussen de verschillende elementen worden niet benadrukt. In 1817 benadrukte de scheikundige Döbereiner de overeenkomsten tussen de elementen door ze in trio's te groeperen, bijvoorbeeld de triade van chloor, jodium en broom. In 1850 konden we al rekenen op een twintigtal drieklanken.

In 1862 stelden de wetenschappers Chancourtois en Newlands de wet van de octaven voor, dat wil zeggen dat eigenschappen elke acht elementen worden herhaald. Met deze vooruitgang begint het skelet, om zo te zeggen, van het periodiek systeem vorm te krijgen.

In 1869 ontdekte de Duitse scheikundige Meyer periodiciteit weerspiegeld in het atomaire volume. Hierin hebben vergelijkbare elementen ook een vergelijkbaar atoomvolume. Andere bijdragen ontbraken echter nog.

Wie heeft het periodiek systeem gemaakt?

Het was de Russische chemicus Dmitri Mendelejev die de eerste versie van het periodiek systeem presenteerde. Hij classificeert de tot nu toe bekende elementen (63 elementen) in toenemende mate volgens het aantal van hun atoommassa's.

Hij plaatste in dezelfde kolom de elementen waarin er gelijkenis was in hun fysieke eigenschappen. Bovendien liet hij lege ruimtes achter omdat hij ervan overtuigd was dat er nieuwe elementen naar voren zouden komen die deze plekken zouden innemen. Natuurlijk had hij geen ongelijk.

Het huidige periodiek systeem is gebaseerd op deze tabel van Mendelejev. Dankzij de technologie kunnen we tegenwoordig online toepassingen hebben, waarbij de afbeeldingen van het periodiek systeem op een didactische en interactieve manier worden gepresenteerd. Met slechts één klik op elk van de elementen kunnen we er alles over leren.

Wanneer werd het periodiek systeem gecreëerd?

In 1869 publiceerde de Russische scheikundige Dmitri Mendelejev zijn eerste periodiek systeem, waarin hij 63 elementen groepeerde op basis van het toenemende aantal van hun atomaire massa.

In 1913 kon de Engelse chemicus Henry Moseley dankzij onderzoeken uitgevoerd met röntgenstralen het atoomnummer van de elementen bepalen. Dit is hoe hij deze elementen rangschikte, waarbij hij steeds meer rekening hield met dit atoomnummer, waardoor de tabel ontstond die we vandaag de dag kennen.

H

Hoi

Li

Zijn

B

VS

NIET

O

F

Geboren

N.v.t

mgr

Al

Als

P

S

Kl

Ar

K

Dat

Sc

Ti

V

Cr

Mn

Fe

Co

Geen van beide

Cu

Zn

Ga

Ge

Ace

Se

Br

Kr

Rb

sr

Y

Zr

Nee.

MB

Tc

Ru

RV

Pd

Ag

CD

In

sn

Zb

Jij

I

Xe

Cs

Ba

Daar

Dit

Pr

Nd

P.M

sm

Had

Gd

Tb

Dy

Hoe

Er

TM

Ja

Lezen

Hf

Jouw

W

D

Bot

IR

Pt

Bij

Hg