Zilveroxide (Ag2O) is een chemische verbinding bestaande uit zilver en zuurstof. Het wordt vaak gebruikt als oxidatiemiddel en katalysator bij verschillende chemische reacties.
| IUPAC-naam | Zilver(I)oxide |
| Moleculaire formule | Ag2O |
| CAS-nummer | 11113-88-5 |
| Synoniemen | Zilvermonoxide; Zilveroxide (1+); Dioxozilver; Zilveroxide, di-zilver; zuurstof (2-) |
| InChi | InChI=1S/2Ag.O |
Eigenschappen van zilveroxide
Zilveroxide-formule
De formule voor zilvermonoxide is Ag2O. Het bestaat uit twee zilveratomen (Ag) gebonden aan één zuurstofatoom (O). Deze formule vertegenwoordigt de verhouding van de elementen die in de verbinding aanwezig zijn.
Zilveroxide molaire massa
De molaire massa van zilvermonoxide wordt berekend door de atoommassa’s van de samenstellende elementen bij elkaar op te tellen. Zilver heeft een atoommassa van 107,87 g/mol en zuurstof heeft een atoommassa van 16,00 g/mol. De molaire massa van zilvermonoxide bedraagt dus ongeveer 231,87 g/mol.
Kookpunt van zilveroxide
Zilvermonoxide heeft geen duidelijk kookpunt, omdat het ontleedt voordat het zijn kookpunt bereikt. Bij verhitting ondergaat het een chemische reactie en valt het uiteen in metallisch zilver en zuurstofgas.
Smeltpunt van zilveroxide
Zilvermonoxide heeft een smeltpunt van ongeveer 280°C (536°F). Bij deze temperatuur verandert vast zilvermonoxide in een vloeibare toestand. Het smeltpunt geeft de temperatuur aan waarbij de vaste vorm overgaat in de vloeibare vorm.
Dichtheid van zilveroxide g/ml
De dichtheid van zilvermonoxide is ongeveer 7,14 g/ml. Deze waarde vertegenwoordigt de massa van de verbinding per volume-eenheid. De hoge dichtheid van zilvermonoxide wordt toegeschreven aan de zware atoommassa van zilver.
Molecuulgewicht van zilveroxide
Het molecuulgewicht van zilvermonoxide wordt berekend door de atoommassa’s van de samenstellende elementen op te tellen. Het molecuulgewicht van Ag2O is ongeveer 231,87 g/mol. Het geeft informatie over de massa van één mol van de verbinding.
Zilveroxidestructuur
Zilvermonoxide heeft een kristallijne structuur. De zilver- en zuurstofatomen zijn gerangschikt in een roosterachtig patroon. De structuur bestaat uit Ag^+ kationen en O^2-anionen die bij elkaar worden gehouden door ionische bindingen.
Oplosbaarheid van zilveroxide
Zilvermonoxide is slecht oplosbaar in water. Het lost tot op zekere hoogte op en produceert zilverhydroxide (AgOH). De oplosbaarheid van zilvermonoxide kan worden verbeterd door zure of alkalische oplossingen te gebruiken, die het omzetten in oplosbare zilverzouten.
| Verschijning | Effen zwart of donkerbruin |
| Soortelijk gewicht | 7,14 g/cm³ |
| Kleur | Zwart |
| Geur | Geurloos |
| Molaire massa | 231,87 g/mol |
| Dikte | 7,14 g/cm³ |
| Fusie punt | 280°C (536°F) |
| Kookpunt | Ontbonden |
| Flitspunt | Niet toepasbaar |
| oplosbaarheid in water | Slecht oplosbaar |
| Oplosbaarheid | Oplosbaar in zure of alkalische oplossingen |
| Dampdruk | Niet toepasbaar |
| Dampdichtheid | Niet toepasbaar |
| pKa | Niet toepasbaar |
| pH | Niet toepasbaar |
Veiligheid en gevaren van zilveroxide
Neem bij het omgaan met zilvermonoxide voorzorgsmaatregelen om uw veiligheid te garanderen. Het inslikken of inademen ervan kan schadelijk zijn en de huid, ogen en luchtwegen irriteren. Zorg voor voldoende ventilatie om ophoping van stof of dampen te voorkomen. Draag beschermende uitrusting zoals handschoenen en een veiligheidsbril om contact met de verbinding tot een minimum te beperken. Bewaar zilvermonoxide op een koele, droge plaats, uit de buurt van brandbare materialen en onverenigbare stoffen. Bij inslikken, inademen of bij contact met de huid dient u onmiddellijk medische hulp te zoeken. Volg de juiste hanterings- en verwijderingsprocedures om milieuverontreiniging te voorkomen.
| Gevarensymbolen | Geen |
| Beveiligingsbeschrijving | Schadelijk bij inslikken of inademen. |
| VN-identificatienummers | Niet toepasbaar |
| HS-code | 2841.90.90 |
| Gevarenklasse | Niet geclassificeerd |
| Verpakkingsgroep | Niet toepasbaar |
| Toxiciteit | Matige toxiciteit |
Zilveroxidesynthesemethoden
Er zijn verschillende methoden om zilvermonoxide te synthetiseren.
Een gebruikelijke aanpak omvat de reactie tussen een oplosbaar zilverzout, zoals zilvernitraat (AgNO3) en een alkalisch hydroxide, zoals natriumhydroxide (NaOH) . De reactie verloopt door het mengen van waterige oplossingen van zilverzout en alkalisch hydroxide, wat resulteert in de vorming van een neerslag van zilvermonoxide. Verzamel het neerslag en droog het om vast zilvermonoxide te verkrijgen.
Een andere methode omvat de thermische ontleding van een zilververbinding, zoals zilvernitraat of zilvercarbonaat. Verwarm de verbinding op een specifieke temperatuur om zilvermonoxideproduct te vormen. Bij het ontledingsproces komt afhankelijk van de gebruikte uitgangsstof stikstofdioxide (NO2) of kooldioxide (CO2) vrij.
Gebruik elektrolyse om zilvermonoxide te synthetiseren. Bij deze methode wordt een elektrische stroom door een zilverelektrode geleid die is ondergedompeld in een geschikte elektrolytoplossing, die vaak zilvernitraat bevat. Er vindt oxidatie van de zilverelektrode plaats, wat resulteert in de vorming van zilvermonoxide op het elektrodeoppervlak.
Opgemerkt moet worden dat de keuze van de synthesemethode afhangt van factoren zoals de gewenste zuiverheid, opbrengst en specifieke toepassing van zilvermonoxide. Volg de juiste veiligheidsmaatregelen tijdens de synthese, inclusief het gebruik van geschikte beschermende uitrusting en het volgen van de aanbevolen procedures.
Gebruik van zilveroxide
Zilvermonoxide kent diverse toepassingen vanwege de unieke eigenschappen. Hier zijn enkele toepassingen van zilvermonoxide:
- Oxidatiemiddel: Bij organische synthesereacties wordt doorgaans zilvermonoxide gebruikt als oxidatiemiddel om alcoholen om te zetten in aldehyden of ketonen.
- Katalysator: Zilvermonoxide werkt als katalysator bij verschillende chemische reacties, waaronder de oxidatie van alkenen en aldehyden en de reductie van nitroverbindingen.
- Batterijen: Knoopbatterijen gebruiken zilvermonoxide als kathodemateriaal vanwege de hoge energiedichtheid en stabiliteit.
- Antimicrobieel middel: Zilvermonoxide vertoont antimicrobiële eigenschappen, waardoor het nuttig is in toepassingen zoals wondverbanden, medische apparatuur en waterzuiveringssystemen.
- Geleidende pasta: Bij de productie van elektronische producten, waaronder printplaten en dikkefilmweerstanden, wordt zilvermonoxide in geleidende pasta’s gebruikt.
- Fotografische industrie: De fotografische industrie gebruikt zilvermonoxide vanwege zijn lichtgevoelige eigenschappen, vooral in zwart-witfotografie.
- Pyrotechniek: Pyrotechnische mengsels gebruiken zilvermonoxide om speciale effecten en kleuren in vuurwerk te produceren.
- Chemische reagentia: Laboratoria gebruiken zilvermonoxide als chemisch reagens voor verschillende analytische en synthetische procedures.
- Glasproductie: Speciaal glas, zoals spiegelcoatings, gebruikt zilvermonoxide vanwege de reflecterende eigenschappen.
- Verzilveren: Bij verzilveringstoepassingen wordt soms zilvermonoxide gebruikt om een duurzame, corrosiebestendige coating te verkrijgen.
Deze verschillende toepassingen benadrukken de veelzijdigheid en het belang van zilvermonoxide in verschillende industrieën.
Vragen:
Vraag: Is Ag2O oplosbaar in water?
A: Ag2O is slecht oplosbaar in water.
Vraag: Hoeveel gram Ag2O zou zijn afgebroken als 4,58 liter O2 was gevormd bij P=745 mmHg en T=308K?
A: De massa van het afgebroken Ag2O kan worden berekend met behulp van stoichiometrie en de ideale gaswet.
Vraag: Is Ag2O ionisch?
A: Ja, Ag2O is een ionische verbinding.
Vraag: Waarom wordt het zilveroxide genoemd en niet zilveroxide?
A: De naamgevingsconventie voor binaire ionische verbindingen gebruikt geen voorvoegsels zoals “di-“. Daarom wordt het zilveroxide genoemd.
Vraag: Welke disacharide kan niet reageren met Ag2O?
A: Ag2O reageert niet met disacchariden omdat het voornamelijk wordt gebruikt als oxidatiemiddel bij de organische synthese.
Vraag: Wat is zilveroxide?
A: Zilvermonoxide (Ag2O) is een chemische verbinding bestaande uit zilver en zuurstof, die vaak wordt gebruikt als oxidatiemiddel en katalysator.
Vraag: Kunnen alkalisch en zilveroxide door elkaar worden gebruikt?
A: Alkaline en zilveroxide zijn mogelijk niet uitwisselbaar, omdat ze verschillende chemische eigenschappen en toepassingen hebben.
Vraag: Hoeveel mol zilver zou er worden afgezet als 0,632 mol lood zou worden geoxideerd tot lood(II)nitraat?
A: De stoichiometrie van de uitgebalanceerde vergelijking zou het aantal mol afgezet zilver bepalen.
Vraag: Hoe lang gaat geoxideerd zilver mee?
A: Verschillende factoren, zoals omgevingsomstandigheden en onderhoud, bepalen de levensduur van geoxideerd zilver, maar met de juiste zorg kan het voor langere tijd bewaard blijven.