Jodium (I2) is een molecuul dat bestaat uit twee jodiumatomen. Het is een donkergekleurde vaste stof bij kamertemperatuur en kan bij verhitting sublimeren tot een paarse damp. Jodium is een essentieel element voor de productie van schildklierhormonen bij de mens.
| IUPAC-naam | Diiodine |
| Moleculaire formule | ik2 |
| CAS-nummer | 7553-56-2 |
| Synoniemen | Moleculair jodium, moleculair jodium, jodiumkristallen, gesublimeerd jodium, diatomisch jodium |
| InChi | InChI=1S/I2/c1-2 |
Eigenschappen van jodium
Jodium formule
De chemische formule voor jodium is I2, wat aangeeft dat het uit twee jodiumatomen bestaat. De formule is geschreven met behulp van de elementsymbolen en subscripts om het aantal aanwezige atomen aan te geven. De jodiumformule is essentieel voor het bepalen van de chemische eigenschappen van jodium en voor het schrijven van chemische reacties waarbij jodium betrokken is.
Jodium molaire massa
De molaire massa van I2 is ongeveer 253,81 g/mol. Het is een halogeenelement dat tot dezelfde groep behoort als fluor, chloor, broom en astatine. De molaire massa van I2 wordt berekend door de atoommassa’s van de twee atomen op te tellen, die elk 126,90 g/mol zijn. De molaire massa van I2 speelt een cruciale rol bij het bepalen van de hoeveelheid I2 die in een bepaald monster aanwezig is.
Kookpunt van jodium
Het kookpunt van I2 is 184,3°C, waardoor het bij kamertemperatuur een vaste stof is. Bij verhitting sublimeert I2 direct in een violet gas zonder door een vloeibare fase te gaan. Het kookpunt van I2 is relatief laag vergeleken met andere halogenen, zoals chloor en broom. Door dit lage kookpunt kan I2 gemakkelijk worden gezuiverd door sublimatie.
Smeltpunt van jodium
I2 heeft een smeltpunt van 113,7°C, wat relatief laag is vergeleken met andere halogenen. Dit lage smeltpunt betekent dat I2 gemakkelijk kan worden gesmolten en gebruikt in verschillende toepassingen, zoals fotografie en de productie van I2-kristallen. Bovendien ligt het smeltpunt van I2 dicht bij het kookpunt, waardoor het gemakkelijker te zuiveren is door middel van sublimatie.
Jodiumdichtheid g/ml
De dichtheid van I2 is ongeveer 4,93 g/ml bij kamertemperatuur en druk. Dit betekent dat I2 dichter is dan water, dat een dichtheid heeft van 1 g/ml. De hoge dichtheid van I2 maakt het bruikbaar in diverse toepassingen, zoals de productie van organische verbindingen en als contrastmiddel bij medische beeldvorming.
Jodium molecuulgewicht
Het molecuulgewicht van I2 wordt berekend door de atoomgewichten van de twee atomen bij elkaar op te tellen. Het atoomgewicht van I2 is 126,90 g/mol, wat betekent dat het molecuulgewicht ongeveer 253,81 g/mol is. Het molecuulgewicht van I2 is een belangrijke factor bij het bepalen van de fysische en chemische eigenschappen ervan.
Structuur van jodium
I2 is een diatomisch molecuul, wat betekent dat het bestaat uit twee I-atomen. Deze atomen worden bij elkaar gehouden door een covalente binding die ontstaat wanneer de atomen elektronen delen. De binding tussen de twee atomen is relatief zwak, daarom heeft I2 een laag smelt- en kookpunt in vergelijking met andere halogenen.
| Verschijning | Donkergrijs-zwarte kristallijne vaste stof |
| Soortelijk gewicht | 4,93 g/cm³ |
| Kleur | Violet (damp), donker grijsachtig zwart (vast) |
| Geur | Scherp, verstikkend |
| Molaire massa | 253,81 g/mol |
| Dikte | 4,93 g/cm³ |
| Fusie punt | 113,7°C |
| Kookpunt | 184,3°C |
| Flitspunt | Niet toepasbaar |
| oplosbaarheid in water | 0,03 g/100 ml bij 20°C |
| Oplosbaarheid | Oplosbaar in organische oplosmiddelen, zoals ethanol, ether en chloroform |
| Dampdruk | 0,4 mmHg bij 25°C |
| Dampdichtheid | 8,7 (lucht = 1) |
| pKa | 10.3 |
| pH | Niet toepasbaar |
Veiligheid en gevaren van jodium
I2 kan gevaarlijk zijn als het niet op de juiste manier wordt behandeld. Het kan ernstige irritatie en brandwonden aan de huid en ogen veroorzaken en kan giftig zijn als het in grote hoeveelheden wordt ingenomen. Het inademen van I2-dampen kan ook ademhalingsproblemen veroorzaken. I2 moet worden opgeslagen in een koele, droge, goed geventileerde ruimte, uit de buurt van hitte en ontstekingsbronnen. Bij het hanteren van I2 moeten geschikte persoonlijke beschermingsmiddelen worden gedragen, zoals handschoenen, een veiligheidsbril en een gasmasker. Indien blootgesteld, moeten de getroffen gebieden met water worden gespoeld en moet onmiddellijk medische hulp worden ingeroepen. Het is belangrijk om de juiste veiligheidsprotocollen te volgen bij het hanteren van I2 om mogelijke gevaren te voorkomen.
| Gevarensymbolen | T (giftig), Xn (schadelijk) |
| Beveiligingsbeschrijving | Verwijderd houden van hitte/vonken/open vuur/hete oppervlakken. Stof/rook/gas/nevel/damp/spuitnevel niet inademen. Draag handschoenen/kleding/oogbescherming/gelaatsbescherming. NA INADEMING: Het slachtoffer in de frisse lucht brengen en laten rusten in een houding die het ademen vergemakkelijkt. NA INSLIKKEN: Mond spoelen. GEEN braken opwekken. BIJ CONTACT MET DE HUID (of het haar): Verwijder onmiddellijk alle verontreinigde kleding. Huid afspoelen met water/douchen. |
| VN-identificatienummers | UN 3490 (jodium), UN 3491 (vast jodium) |
| HS-code | 2801.20 |
| Gevarenklasse | 6.1 (giftige stoffen) |
| Verpakkingsgroep | II |
| Toxiciteit | Jodium kan giftig zijn als het in grote hoeveelheden wordt ingenomen en ernstige irritatie en brandwonden aan de huid en ogen veroorzaakt. Het inademen van jodiumdamp kan ook ademhalingsproblemen veroorzaken. |
Methoden voor de synthese van jodium
Verschillende methoden kunnen I2 synthetiseren.
Een gebruikelijke methode is het oxideren van jodide-ionen met oxidatiemiddelen, zoals chloor of salpeterzuur . De Sandmeyer-reactie is de naam van deze methode.
Een andere methode omvat de reactie van ICl met kaliumjodide . De Merck-reactie is de naam van deze methode.
I2 kan ook worden verkregen uit algen, wat een natuurlijke bron van I2 is. Het proces omvat het oogsten en verbranden van algen om I2 uit de as te halen. De Calvert-Lewin-reactie is de naam van deze methode.
De reactie tussen waterstofjodide en waterstofperoxide kan I2 synthetiseren. Het Dowd-proces is de naam van deze methode.
Een andere methode omvat de reactie van jodide en fosfor, waarbij fosfortrijodide en rode fosfor worden geproduceerd. Fosfortrijodide ondergaat hydrolyse om I2 te produceren.
Er zijn verschillende andere methoden om I2 te synthetiseren, waaronder de reactie van jodide met kaliumhydroxide, de reactie van jodide en zwavelzuur, en de elektrolyse van jodide-oplossingen. De keuze voor de methode is afhankelijk van de specifieke toepassing en beschikbaarheid van grondstoffen.
Gebruik van jodium
I2 heeft een breed scala aan toepassingen in verschillende industrieën en toepassingen. Hier zijn enkele van de meest voorkomende toepassingen van I2:
- Geneeskunde: Gebruikt in de geneeskunde als antiseptisch, desinfecterend en steriliserend middel. Het behandelt ook schildklieraandoeningen, zoals struma en hyperthyreoïdie.
- Fotografie: Om een lichtgevoelig materiaal voor fotografie te produceren, gebruiken fabrikanten I2 bij het maken van zilverjodide.
- Landbouw: Gebruikt als bodemvoedingsstof om de plantengroei te bevorderen en jodiumtekort bij vee te voorkomen.
- Voedingsindustrie: Om jodiumtekort te voorkomen voegen mensen I2 als voedingssupplement toe aan zout en andere voedingsmiddelen.
- Waterbehandeling: Gebruikt als waterdesinfectiemiddel en om onzuiverheden uit water te verwijderen.
- Chemische industrie: gebruikt bij de productie van verschillende chemicaliën, zoals polymeren, kleurstoffen en farmaceutische producten.
- Analytische chemie: gebruikt als reagens in de analytische chemie om de aanwezigheid van zetmeel, lipiden en andere verbindingen te detecteren.
- Kernenergie: Nucleaire geneeskunde en kankerbehandeling gebruiken I-131.
- Wetenschappelijk onderzoek: Wordt ook gebruikt in wetenschappelijk onderzoek om verschillende chemische en biologische processen te bestuderen.
Vragen:
Vraag: Is jodium een metaal?
A: Nee, I2 is geen metaal. Het is een niet-metaal.
Vraag: Hoeveel valentie-elektronen heeft jodium?
A: Jodium heeft 7 valentie-elektronen.
Vraag: Wat is jodium?
A: I2 is een chemisch element met het symbool I en atoomnummer 53. Het is een niet-metaal dat essentieel is voor de menselijke gezondheid en heeft verschillende industriële en wetenschappelijke toepassingen.
Vraag: Waar wordt jodium voor gebruikt?
A: I2 heeft een breed scala aan toepassingen, waaronder als antiseptisch middel, ontsmettingsmiddel, voedingssupplement, waterbehandelingsmiddel, bodemvoedingsstof en bij de productie van verschillende chemicaliën, farmaceutische producten en polymeren.
Vraag: Is I2 polair of niet-polair?
A: I2 (jodium) is een niet-polair molecuul.
Vraag: Wat is het gemiddelde trainingspercentage van i2?
A: De gemiddelde snelheid van I2-vorming hangt af van de specifieke reactie en omstandigheden en moet experimenteel of door theoretische analyse worden berekend.
Vraag: Wat is I2?
A: I2 is de chemische formule voor jodium, een niet-metaalachtig element dat deel uitmaakt van de halogeengroep van het periodiek systeem. Het is een donkerpaarse vaste stof bij kamertemperatuur en een halogeen met een verscheidenheid aan industriële en medische toepassingen.