Dus je hebt de afbeelding hierboven al gezien, toch?
Ik zal het bovenstaande beeld kort toelichten.
De NCl3 Lewis-structuur heeft een stikstofatoom (N) in het midden dat wordt omgeven door drie chlooratomen (Cl). Er zijn 3 enkele bindingen tussen het stikstofatoom (N) en elk chlooratoom (Cl). Er is 1 eenzaam paar op het stikstofatoom (N) en 3 eenzame paren op de drie chlooratomen (Cl).
Als je niets hebt begrepen van de bovenstaande afbeelding van de Lewis-structuur van NCl3, blijf dan bij mij en je krijgt de gedetailleerde stapsgewijze uitleg over het tekenen van een Lewis-structuur van NCl3 .
Laten we dus verder gaan met de stappen voor het tekenen van de Lewis-structuur van NCl3.
Stappen voor het tekenen van de NCl3 Lewis-structuur
Stap 1: Zoek het totale aantal valentie-elektronen in het NCl3-molecuul
Om het totale aantal valentie-elektronen in het NCl3-molecuul te vinden, moet je eerst de valentie-elektronen kennen die zowel in het stikstofatoom als in het chlooratoom aanwezig zijn.
(Valentie-elektronen zijn de elektronen die aanwezig zijn in de buitenste baan van elk atoom.)
Hier zal ik je vertellen hoe je gemakkelijk de valentie-elektronen van zowel stikstof als chloor kunt vinden met behulp van een periodiek systeem .
Totale valentie-elektronen in het NCl3-molecuul
→ Valentie-elektronen gegeven door het stikstofatoom:
Stikstof is een element in groep 15 van het periodiek systeem. [1] Daarom zijn de valentie-elektronen in stikstof 5 .
Je kunt de 5 valentie-elektronen in het stikstofatoom zien, zoals weergegeven in de afbeelding hierboven.
→ Valentie-elektronen gegeven door het chlooratoom:
Chloor is een element in groep 17 van het periodiek systeem. [1] Daarom zijn de valentie-elektronen in chloor 7 .
Je kunt de 7 valentie-elektronen in het chlooratoom zien, zoals weergegeven in de afbeelding hierboven.
Dus,
Totale valentie-elektronen in NCl3-molecuul = valentie-elektronen gedoneerd door 1 stikstofatoom + valentie-elektronen gedoneerd door 3 chlooratomen = 5 + 7(3) = 26 .
Stap 2: Selecteer het centrale atoom
Om het centrale atoom te selecteren, moeten we onthouden dat het minst elektronegatieve atoom in het centrum blijft.
Het gegeven molecuul is hier NCl3 (stikstoftrichloride) en het bevat stikstofatomen (N) en chlooratomen (Cl).
Je kunt de elektronegativiteitswaarden van het stikstofatoom (N) en het chlooratoom (Cl) zien in het periodiek systeem hierboven.
Als we de elektronegativiteitswaarden van stikstof (N) en chloor (Cl) vergelijken, dan is het stikstofatoom minder elektronegatief .
Hier is het stikstofatoom (N) het centrale atoom en de chlooratomen (Cl) de buitenste atomen.
Stap 3: Verbind elk atoom door er een paar elektronen tussen te plaatsen
Nu moeten we in het NCl3-molecuul de elektronenparen tussen het stikstofatoom (N) en de chlooratomen (Cl) plaatsen.
Dit geeft aan dat stikstof (N) en chloor (Cl) chemisch aan elkaar gebonden zijn in een NCl3-molecuul.
Stap 4: Maak de externe atomen stabiel. Plaats het resterende valentie-elektronenpaar op het centrale atoom.
In deze stap moet je de stabiliteit van de externe atomen controleren.
Hier in de schets van het NCl3-molecuul kun je zien dat de buitenste atomen chlooratomen zijn.
Deze externe chlooratomen vormen een octet en zijn daarom stabiel.
Bovendien berekenden we in stap 1 het totale aantal valentie-elektronen dat aanwezig was in het NCl3-molecuul.
Het NCl3-molecuul heeft in totaal 26 valentie-elektronen en hiervan worden in het bovenstaande diagram slechts 24 valentie-elektronen gebruikt.
Dus het aantal resterende elektronen = 26 – 24 = 2 .
Je moet deze 2 elektronen op het centrale stikstofatoom plaatsen in het diagram hierboven van het NCl3-molecuul.
Laten we nu verder gaan met de volgende stap.
Stap 5: Controleer het octet op het centrale atoom
In deze stap moet u controleren of het centrale stikstofatoom (N) stabiel is of niet.
Om de stabiliteit van het centrale stikstofatoom (N) te controleren, moeten we controleren of het een octet vormt of niet.
Je kunt in de afbeelding hierboven zien dat het stikstofatoom een octet vormt. Dit betekent dat het 8 elektronen heeft.
En dus is het centrale stikstofatoom stabiel.
Laten we nu verder gaan met de laatste stap om te controleren of de Lewis-structuur van NCl3 stabiel is of niet.
Stap 6: Controleer de stabiliteit van de Lewis-structuur
Nu ben je bij de laatste stap gekomen waarin je de stabiliteit van de Lewis-structuur van NCl3 moet controleren.
De stabiliteit van de Lewis-structuur kan worden geverifieerd met behulp van een formeel ladingsconcept .
Kortom, we moeten nu de formele lading vinden van de stikstofatomen (N) en van de chlooratomen (Cl) die aanwezig zijn in het NCl3-molecuul.
Om de formele belasting te berekenen, moet u de volgende formule gebruiken:
Formele lading = Valentie-elektronen – (bindende elektronen)/2 – Niet-bindende elektronen
In de onderstaande afbeelding ziet u het aantal bindende elektronen en niet-bindende elektronen voor elk atoom van het NCl3-molecuul.
Voor het stikstofatoom (N):
Valentie-elektronen = 5 (omdat stikstof in groep 15 zit)
Bindende elektronen = 6
Niet-bindende elektronen = 2
Voor het chlooratoom (Cl):
Valentie-elektronen = 7 (omdat chloor in groep 17 zit)
Bindende elektronen = 2
Niet-bindende elektronen = 6
Formele beschuldiging | = | valentie-elektronen | – | (Bindende elektronen)/2 | – | Niet-bindende elektronen | ||
NIET | = | 5 | – | 6/2 | – | 2 | = | 0 |
Kl | = | 7 | – | 2/2 | – | 6 | = | 0 |
Uit de bovenstaande formele ladingsberekeningen kun je zien dat zowel het stikstofatoom (N) als het chlooratoom (Cl) een formele lading “nul” hebben.
Dit geeft aan dat de bovenstaande Lewis-structuur van NCl3 stabiel is en dat er geen verdere verandering is in de bovenstaande structuur van NCl3.
In de bovenstaande Lewis-puntenstructuur van NCl3 kun je elk paar bindende elektronen (:) ook voorstellen als een enkele binding (|). Als u dit doet, ontstaat de volgende Lewis-structuur van NCl3.
Ik hoop dat je alle bovenstaande stappen volledig hebt begrepen.
Voor meer oefening en een beter begrip kun je andere Lewis-structuren proberen die hieronder worden vermeld.
Probeer (of bekijk in ieder geval) deze Lewis-structuren voor een beter begrip: