Dus je hebt de afbeelding hierboven al gezien, toch?
Ik zal het bovenstaande beeld kort toelichten.
De PH4+ Lewis-structuur heeft een fosforatoom (P) in het midden dat wordt omgeven door vier waterstofatomen (H). Er zijn vier enkele bindingen tussen het fosforatoom (P) en elk waterstofatoom (H). Er is een formele lading van +1 op het fosforatoom (P).
Als je niets hebt begrepen van de bovenstaande afbeelding van de PH4+ Lewis-structuur, blijf dan bij mij en je krijgt de gedetailleerde stapsgewijze uitleg over het tekenen van een Lewis-structuur van PH4+-ion .
Laten we dus verder gaan met de stappen voor het tekenen van de Lewis-structuur van het PH4+-ion.
PH4+ Lewis-structuurtekenstappen
Stap 1: Vind het totale aantal valentie-elektronen in het PH4+-ion
Om het totale aantal valentie-elektronen in het PH4+-ion te vinden, moet je eerst de valentie-elektronen kennen die aanwezig zijn in het fosforatoom en in het waterstofatoom.
(Valentie-elektronen zijn de elektronen die aanwezig zijn in de buitenste baan van elk atoom.)
Hier zal ik je vertellen hoe je gemakkelijk de valentie-elektronen van fosfor en waterstof kunt vinden met behulp van een periodiek systeem.
Totale valentie-elektronen in het PH4+-ion
→ Valentie-elektronen gegeven door het fosforatoom:
Fosfor is een element in groep 15 van het periodiek systeem. [1] Daarom zijn de valentie-elektronen in fosfor 5 .
Je kunt de 5 valentie-elektronen zien die aanwezig zijn in het fosforatoom, zoals weergegeven in de afbeelding hierboven.
→ Valentie-elektronen gegeven door het waterstofatoom:
Waterstof is een element uit groep 1 van het periodiek systeem. [2] Het valentie-elektron in waterstof is dus 1 .
Je kunt zien dat er slechts één valentie-elektron aanwezig is in het waterstofatoom, zoals weergegeven in de afbeelding hierboven.
Dus,
Totaal aantal valentie-elektronen in PH4+ ion = valentie-elektronen gedoneerd door 1 fosforatoom + valentie-elektronen gedoneerd door 4 waterstofatomen – 1 (vanwege een +ve lading) = 5 + 1(4) – 1 = 8 .
Stap 2: Selecteer het centrale atoom
Om het centrale atoom te selecteren, moeten we onthouden dat het minst elektronegatieve atoom in het centrum blijft.
(Denk eraan: als er waterstof in het gegeven molecuul aanwezig is, plaats dan altijd waterstof aan de buitenkant.)
Het gegeven molecuul is hier PH4 en het bevat fosforatomen (P) en waterstofatomen (H).
Je kunt de elektronegativiteitswaarden van het fosforatoom (P) en het waterstofatoom (H) zien in het periodiek systeem hierboven.
Als we de elektronegativiteitswaarden van fosfor (P) en waterstof (H) vergelijken, dan is het waterstofatoom minder elektronegatief . Maar volgens de regel moeten we de waterstof buiten houden.
Hier is het fosforatoom (P) het centrale atoom en de waterstofatomen (H) de buitenste atomen.
Stap 3: Verbind elk atoom door er een paar elektronen tussen te plaatsen
In het PH4-molecuul moeten we de elektronenparen tussen het fosforatoom (P) en de waterstofatomen (H) plaatsen.
Dit geeft aan dat fosfor (P) en waterstof (H) chemisch aan elkaar gebonden zijn in een PH4-molecuul.
Stap 4: Maak de externe atomen stabiel
In deze stap moet je de stabiliteit van de externe atomen controleren.
Hier in de schets van het PH4-molecuul kun je zien dat de buitenste atomen waterstofatomen zijn.
Deze externe waterstofatomen vormen een duplet en zijn daarom stabiel.
Bovendien hebben we in stap 1 het totale aantal valentie-elektronen berekend dat aanwezig is in het PH4+-ion.
Het PH4+-ion heeft in totaal 8 valentie-elektronen en al deze valentie-elektronen worden in het bovenstaande diagram gebruikt.
Er zijn dus geen paren elektronen meer om op het centrale atoom te houden.
Laten we nu verder gaan met de volgende stap.
Stap 5: Controleer het octet op het centrale atoom
In deze stap moet u controleren of het centrale fosforatoom (P) stabiel is of niet.
Om de stabiliteit van het centrale fosforatoom (P) te controleren, moeten we controleren of het een octet vormt of niet.
Je kunt in de afbeelding hierboven zien dat het fosforatoom een octet vormt. Dit betekent dat het 8 elektronen heeft.
En daarom is het centrale fosforatoom stabiel.
Laten we nu verder gaan met de laatste stap om te controleren of de Lewis-structuur van PH4 stabiel is of niet.
Stap 6: Controleer de stabiliteit van de Lewis-structuur
Nu ben je bij de laatste stap gekomen waarin je de stabiliteit van de Lewis-structuur van PH4 moet controleren.
De stabiliteit van de Lewis-structuur kan worden geverifieerd met behulp van een formeel ladingsconcept .
Kortom, we moeten nu de formele lading vinden op de fosforatomen (P) en op de waterstofatomen (H) die aanwezig zijn in het PH4-molecuul.
Om de formele belasting te berekenen, moet u de volgende formule gebruiken:
Formele lading = Valentie-elektronen – (bindende elektronen)/2 – Niet-bindende elektronen
In de onderstaande afbeelding ziet u het aantal bindende elektronen en niet-bindende elektronen voor elk atoom van het PH4-molecuul.
Voor het fosforatoom (P):
Valentie-elektronen = 5 (omdat fosfor in groep 15 zit)
Bindende elektronen = 8
Niet-bindende elektronen = 0
Voor het waterstofatoom (H):
Valentie-elektron = 1 (omdat waterstof in groep 1 zit)
Bindende elektronen = 2
Niet-bindende elektronen = 0
| Formele beschuldiging | = | valentie-elektronen | – | (Bindende elektronen)/2 | – | Niet-bindende elektronen | ||
| P. | = | 5 | – | 8/2 | – | 0 | = | +1 |
| H | = | 1 | – | 2/2 | – | 0 | = | 0 |
Uit de bovenstaande formele ladingsberekeningen kun je zien dat het fosforatoom (P) een lading van +1 heeft en de waterstofatomen een lading van 0 .
Laten we deze ladingen dus op de respectieve atomen van het PH4-molecuul houden.
Deze totale +1 lading op het PH4-molecuul wordt weergegeven in de onderstaande afbeelding.
In de bovenstaande Lewis-puntstructuur van het PH4+-ion kun je elk paar bindende elektronen (:) ook voorstellen als een enkele binding (|). Door dit te doen verkrijg je de volgende Lewis-structuur van het PH4+-ion.
Ik hoop dat je alle bovenstaande stappen volledig hebt begrepen.
Voor meer oefening en een beter begrip kun je andere Lewis-structuren proberen die hieronder worden vermeld.
Probeer (of bekijk in ieder geval) deze Lewis-structuren voor een beter begrip: