Sih3-lewis-structuur in 6 stappen (met afbeeldingen)

SiH3-Lewis-structuur

Dus je hebt de afbeelding hierboven al gezien, toch?

Ik zal het bovenstaande beeld kort toelichten.

De SiH3-Lewis-structuur heeft een siliciumatoom (Si) in het midden dat wordt omgeven door drie waterstofatomen (H). Er zijn 3 enkele bindingen tussen het silicium (Si) atoom en elk waterstof (H) atoom. Het silicium (Si) atoom heeft 1 niet-bindend doublet en een formele lading -ve.

Als je niets hebt begrepen van de bovenstaande afbeelding van de SiH3-Lewis-structuur, blijf dan bij mij en je krijgt de gedetailleerde stapsgewijze uitleg over het tekenen van een Lewis-structuur van SiH3-Lewis-ion .

Laten we dus verder gaan met de stappen voor het tekenen van de Lewis-structuur van het SiH3-ion.

Stappen voor het tekenen van de SiH3-Lewis-structuur

Stap 1: Zoek het totale aantal valentie-elektronen in het SiH3-ion

Om het totale aantal valentie-elektronen in het SiH3-ion te vinden, moet je eerst de valentie-elektronen kennen die aanwezig zijn in het siliciumatoom en in het waterstofatoom.
(Valentie-elektronen zijn de elektronen die aanwezig zijn in de buitenste baan van elk atoom.)

Hier zal ik je vertellen hoe je gemakkelijk de valentie-elektronen van silicium en waterstof kunt vinden met behulp van een periodiek systeem.

Totale valentie-elektronen in het SiH3-ion

→ Valentie-elektronen gegeven door het siliciumatoom:

Silicium is een element in groep 14 van het periodiek systeem.[1] Daarom zijn de valentie-elektronen in silicium 4 .

Je kunt de 4 valentie-elektronen in het siliciumatoom zien, zoals weergegeven in de afbeelding hierboven.

→ Valentie-elektronen gegeven door het waterstofatoom:

Waterstof is een element uit groep 1 van het periodiek systeem. [2] Het valentie-elektron in waterstof is dus 1 .

Je kunt zien dat er slechts één valentie-elektron aanwezig is in het waterstofatoom, zoals weergegeven in de afbeelding hierboven.

Dus,

Totaal valentie-elektronen in SiH3-ion = valentie-elektronen gedoneerd door 1 siliciumatoom + valentie-elektronen gedoneerd door 3 waterstofatomen + 1 extra elektron toegevoegd vanwege 1 negatieve lading = 4 + 1(3) + 1 = 8 .

Stap 2: Selecteer het centrale atoom

Om het centrale atoom te selecteren, moeten we onthouden dat het minst elektronegatieve atoom in het centrum blijft.

(Denk eraan: als er waterstof in het gegeven molecuul aanwezig is, plaats dan altijd waterstof aan de buitenkant.)

Het gegeven ion is hier het SiH3-ion en het bevat een siliciumatoom (Si) en waterstofatomen (H).

Je kunt de elektronegativiteitswaarden van het siliciumatoom (Si) en het waterstofatoom (H) zien in het periodiek systeem hierboven.

Als we de elektronegativiteitswaarden van silicium (Si) en waterstof (H) vergelijken, dan is het waterstofatoom minder elektronegatief . Maar volgens de regel moeten we de waterstof buiten houden.

Hier is het silicium (Si) atoom het centrale atoom en de waterstof (H) atomen de buitenste atomen.

SiH3-stap 1

Stap 3: Verbind elk atoom door er een paar elektronen tussen te plaatsen

Nu moeten we in het SiH3-molecuul de elektronenparen tussen het siliciumatoom (Si) en de waterstofatomen (H) plaatsen.

SiH3-stap 2

Dit geeft aan dat silicium (Si) en waterstof (H) chemisch aan elkaar gebonden zijn in een SiH3-molecuul.

Stap 4: Maak de externe atomen stabiel

In deze stap moet je de stabiliteit van de externe atomen controleren.

Hier in de schets van het SiH3-molecuul kun je zien dat de buitenste atomen waterstofatomen zijn.

Deze externe waterstofatomen vormen een duplet en zijn daarom stabiel.

SiH3-stap 3

Bovendien berekenden we in stap 1 het totale aantal valentie-elektronen dat aanwezig was in het SiH3-ion.

Het SiH3-ion heeft in totaal 8 valentie-elektronen en hiervan worden in het bovenstaande diagram slechts 6 valentie-elektronen gebruikt.

Dus het aantal resterende elektronen = 8 – 6 = 2 .

Je moet deze 2 elektronen op het centrale siliciumatoom in het bovenstaande diagram van het SiH3-molecuul plaatsen.

SiH3-stap 4

Laten we nu verder gaan met de volgende stap.

Stap 5: Controleer het octet op het centrale atoom

In deze stap moet u controleren of het centrale silicium (Si) atoom stabiel is of niet.

Om de stabiliteit van het centrale siliciumatoom (Si) te controleren, is het noodzakelijk om te controleren of het al dan niet een octet vormt.

SiH3-stap 5

Je kunt in de afbeelding hierboven zien dat het siliciumatoom een byte vormt. Dit betekent dat het 8 elektronen heeft.

En daarom is het centrale siliciumatoom stabiel.

Laten we nu verder gaan met de laatste stap om te controleren of de Lewis-structuur van SiH3 stabiel is of niet.

Stap 6: Controleer de stabiliteit van de Lewis-structuur

Nu ben je bij de laatste stap gekomen waarin je de stabiliteit van de Lewis-structuur van het SiH3-molecuul moet controleren.

De stabiliteit van de Lewis-structuur kan worden geverifieerd met behulp van een formeel ladingsconcept .

Kortom, we moeten nu de formele lading van de silicium (Si) atomen vinden, evenals de waterstof (H) atomen die aanwezig zijn in het SiH3-molecuul.

Om de formele belasting te berekenen, moet u de volgende formule gebruiken:

Formele lading = Valentie-elektronen – (bindende elektronen)/2 – Niet-bindende elektronen

In de onderstaande afbeelding ziet u het aantal bindende elektronen en niet-bindende elektronen voor elk atoom van het SiH3-molecuul.

SiH3-stap 6

Voor het siliciumatoom (Si):
Valentie-elektronen = 4 (omdat silicium in groep 14 zit)
Bindende elektronen = 6
Niet-bindende elektronen = 2

Voor het waterstofatoom (H):
Valentie-elektron = 1 (omdat waterstof in groep 1 zit)
Bindende elektronen = 2
Niet-bindende elektronen = 0

Formele beschuldiging = valentie-elektronen (Bindende elektronen)/2 Niet-bindende elektronen
Taxus = 4 6/2 2 = -1
H = 1 2/2 0 = 0

Uit de bovenstaande formele ladingsberekeningen kun je zien dat het silicium (Si) atoom -1 lading heeft, terwijl de waterstofatomen 0 lading hebben.

Laten we deze ladingen dus op de respectieve atomen van het SiH3-molecuul houden.

SiH3-stap 7

Deze totale lading van -1 op het SiH3-molecuul wordt weergegeven in de onderstaande afbeelding.

SiH3-stap 8

In de bovenstaande Lewis-puntstructuur van het SiH3-ion kun je elk paar bindende elektronen (:) ook voorstellen als een enkele binding (|). Als je dit doet, krijg je de volgende Lewis-structuur van het SiH3-ion.

Lewis-structuur van SiH3-

Ik hoop dat je alle bovenstaande stappen volledig hebt begrepen.

Voor meer oefening en een beter begrip kun je andere Lewis-structuren proberen die hieronder worden vermeld.

Probeer (of bekijk in ieder geval) deze Lewis-structuren voor een beter begrip:

Lewisstructuur TeO3 Lewisstructuur TeO2
Lewis-structuur SbH3 Lewis-structuur KrCl4
PS3-Lewis-structuur SOF2 Lewis-structuur

Plaats een reactie