Dus je hebt de afbeelding hierboven al gezien, toch?
Ik zal het bovenstaande beeld kort toelichten.
De SeI2 Lewis-structuur heeft een selenium (Se)-atoom in het midden dat wordt omgeven door twee jodium (I)-atomen. Er zijn twee enkele bindingen tussen het selenium (Se) atoom en elk jodium (I) atoom. Er zijn twee alleenstaande paren op het selenium (Se)-atoom en drie alleenstaande paren op de twee jodium (I)-atomen.
Als je niets hebt begrepen van de bovenstaande afbeelding van de Lewis-structuur van SeI2, blijf dan bij mij en je krijgt een gedetailleerde stapsgewijze uitleg over hoe je een Lewis-structuur van SeI2 tekent.
Laten we dus verder gaan met de stappen voor het tekenen van de Lewis-structuur van SeI2.
Stappen voor het tekenen van de SeI2 Lewis-structuur
Stap 1: Zoek het totale aantal valentie-elektronen in het SeI2-molecuul
Om het totale aantal valentie-elektronen in een SeI2- molecuul te vinden, moet je eerst de valentie-elektronen kennen die aanwezig zijn in het seleniumatoom en in het jodiumatoom.
(Valentie-elektronen zijn de elektronen die aanwezig zijn in de buitenste baan van elk atoom.)
Hier zal ik je vertellen hoe je gemakkelijk de valentie-elektronen van selenium en jodium kunt vinden met behulp van een periodiek systeem.
Totale valentie-elektronen in het SeI2-molecuul
→ Valentie-elektronen gegeven door het seleniumatoom:
Selenium is een element in groep 16 van het periodiek systeem. [1] Daarom zijn de valentie-elektronen in selenium 6 .
Je kunt de 6 valentie-elektronen zien die aanwezig zijn in het seleniumatoom, zoals weergegeven in de afbeelding hierboven.
→ Valentie-elektronen gegeven door het jodiumatoom:
Jodium is een element in groep 17 van het periodiek systeem. [2] Daarom zijn de valentie-elektronen in jodium 7 .
Je kunt de 7 valentie-elektronen zien die aanwezig zijn in het jodiumatoom, zoals weergegeven in de afbeelding hierboven.
Dus,
Totaal aantal valentie-elektronen in het SeI2-molecuul = valentie-elektronen gedoneerd door 1 seleniumatoom + valentie-elektronen gedoneerd door 2 jodiumatomen = 6 + 7(2) = 20 .
Stap 2: Selecteer het centrale atoom
Om het centrale atoom te selecteren, moeten we onthouden dat het minst elektronegatieve atoom in het centrum blijft.
Het gegeven molecuul is hier SeI2 en het bevat selenium- (Se)- en jodium- (I)-atomen.
Je kunt de elektronegativiteitswaarden van het selenium (Se) atoom en het jodium (I) atoom zien in het periodiek systeem hierboven.
Als we de elektronegativiteitswaarden van selenium (Se) en jodium (I) vergelijken, dan is het seleniumatoom minder elektronegatief .
Hier is het selenium (Se) atoom het centrale atoom en de jodium (I) atomen de buitenste atomen.
Stap 3: Verbind elk atoom door er een paar elektronen tussen te plaatsen
In het SeI2-molecuul moeten we de elektronenparen tussen het seleniumatoom (Se) en de jodiumatomen (I) plaatsen.
Dit geeft aan dat selenium (Se) en jodium (I) chemisch aan elkaar gebonden zijn in een SeI2-molecuul.
Stap 4: Maak de externe atomen stabiel. Plaats het resterende valentie-elektronenpaar op het centrale atoom.
In deze stap moet je de stabiliteit van de externe atomen controleren.
Hier in de schets van het SeI2-molecuul kun je zien dat de buitenste atomen jodiumatomen zijn.
Deze externe jodiumatomen vormen een octet en zijn daarom stabiel.
Bovendien berekenden we in stap 1 het totale aantal valentie-elektronen dat aanwezig was in het SeI2-molecuul.
Het SeI2-molecuul heeft in totaal 20 valentie-elektronen en hiervan worden in het bovenstaande diagram slechts 16 valentie-elektronen gebruikt.
Dus het aantal resterende elektronen = 20 – 16 = 4 .
Je moet deze 4 elektronen op het centrale seleniumatoom plaatsen in het bovenstaande diagram van het SeI2-molecuul.
Laten we nu verder gaan met de volgende stap.
Stap 5: Controleer het octet op het centrale atoom
In deze stap moet u controleren of het centrale seleniumatoom (Se) stabiel is of niet.
Om de stabiliteit van het centrale seleniumatoom (Se) te controleren, moeten we controleren of het een octet vormt of niet.
Je kunt in de afbeelding hierboven zien dat het seleniumatoom een octet vormt. Dit betekent dat het 8 elektronen heeft.
En dus is het centrale seleniumatoom stabiel.
Laten we nu verder gaan met de laatste stap om te controleren of de Lewis-structuur van SeI2 stabiel is of niet.
Stap 6: Controleer de stabiliteit van de Lewis-structuur
Nu ben je bij de laatste stap gekomen waarin je de stabiliteit van de Lewis-structuur van SeI2 moet controleren.
De stabiliteit van de Lewis-structuur kan worden geverifieerd met behulp van een formeel ladingsconcept .
Kortom, we moeten nu de formele lading van de selenium (Se) atomen vinden, evenals de jodium (I) atomen die aanwezig zijn in het SeI2-molecuul.
Om de formele belasting te berekenen, moet u de volgende formule gebruiken:
Formele lading = Valentie-elektronen – (bindende elektronen)/2 – Niet-bindende elektronen
In de onderstaande afbeelding kun je het aantal bindende elektronen en niet-bindende elektronen voor elk atoom van het SeI2-molecuul zien.
Voor het Selenium (Se)-atoom:
Valentie-elektronen = 6 (omdat selenium in groep 16 zit)
Bindende elektronen = 4
Niet-bindende elektronen = 4
Voor het jodium (I)-atoom:
Valentie-elektron = 7 (omdat jodium in groep 17 zit)
Bindende elektronen = 2
Niet-bindende elektronen = 6
| Formele beschuldiging | = | valentie-elektronen | – | (Bindende elektronen)/2 | – | Niet-bindende elektronen | ||
| Se | = | 6 | – | 4/2 | – | 4 | = | 0 |
| I | = | 7 | – | 2/2 | – | 6 | = | 0 |
Uit de bovenstaande formele ladingsberekeningen kun je zien dat zowel het selenium (Se) atoom als het jodium (I) atoom een formele lading “nul” hebben.
Dit geeft aan dat de bovenstaande Lewis-structuur van SeI2 stabiel is en dat er geen verdere verandering is in de bovenstaande structuur van SeI2.
In de bovenstaande Lewis-puntstructuur van SeI2 kun je elk paar bindende elektronen (:) ook voorstellen als een enkele binding (|). Als u dit doet, ontstaat de volgende Lewis-structuur van SeI2.
Ik hoop dat je alle bovenstaande stappen volledig hebt begrepen.
Voor meer oefening en een beter begrip kun je andere Lewis-structuren proberen die hieronder worden vermeld.
Probeer (of bekijk in ieder geval) deze Lewis-structuren voor een beter begrip: