Dus je hebt de afbeelding hierboven al gezien, toch?
Ik zal het bovenstaande beeld kort toelichten.
De SnCl2 Lewis-structuur heeft een tin(Sn)-atoom in het midden dat wordt omgeven door twee chlooratomen (Cl). Er zijn twee enkele bindingen tussen het tinatoom (Sn) en elk chlooratoom (Cl). Er is 1 eenzaam paar op het tin(Sn)-atoom en 3 eenzame paren op de twee chlooratomen (Cl).
Als je niets hebt begrepen van de bovenstaande afbeelding van de Lewis-structuur van SnCl2, blijf dan bij mij en je krijgt een gedetailleerde stapsgewijze uitleg over hoe je een Lewis-structuur van SnCl2 tekent.
Laten we dus verder gaan met de stappen voor het tekenen van de Lewis-structuur van SnCl2.
Stappen voor het tekenen van de SnCl2 Lewis-structuur
Stap 1: Zoek het totale aantal valentie-elektronen in het SnCl2-molecuul
Om het totale aantal valentie-elektronen in een SnCl2- molecuul te vinden, moet je eerst de valentie-elektronen kennen die zowel in het tinatoom als in het chlooratoom aanwezig zijn.
(Valentie-elektronen zijn de elektronen die aanwezig zijn in de buitenste baan van elk atoom.)
Hier zal ik je vertellen hoe je gemakkelijk de valentie-elektronen van tin en chloor kunt vinden met behulp van een periodiek systeem.
Totale valentie-elektronen in het SnCl2-molecuul
→ Valentie-elektronen gegeven door het tinatoom:
Tin is een element in groep 14 van het periodiek systeem. [1] Daarom zijn de valentie-elektronen in tin 4 .
Je kunt de 4 valentie-elektronen in het tinatoom zien, zoals weergegeven in de afbeelding hierboven.
→ Valentie-elektronen gegeven door het chlooratoom:
Chloor is een element in groep 17 van het periodiek systeem. [2] Daarom zijn de valentie-elektronen in chloor 7 .
Je kunt de 7 valentie-elektronen in het chlooratoom zien, zoals weergegeven in de afbeelding hierboven.
Dus,
Totale valentie-elektronen in het SnCl2-molecuul = valentie-elektronen gedoneerd door 1 tinatoom + valentie-elektronen gedoneerd door 2 chlooratomen = 4 + 7(2) = 18 .
Stap 2: Selecteer het centrale atoom
Om het centrale atoom te selecteren, moeten we onthouden dat het minst elektronegatieve atoom in het centrum blijft.
Het gegeven molecuul is hier SnCl2 en het bevat tinatomen (Sn) en chlooratomen (Cl).
Je kunt de elektronegativiteitswaarden van het tinatoom (Sn) en het chlooratoom (Cl) zien in het periodiek systeem hierboven.
Als we de elektronegativiteitswaarden van tin (Sn) en chloor (Cl) vergelijken, dan is het tinatoom minder elektronegatief .
Hier is het tinatoom (Sn) het centrale atoom en de chlooratomen (Cl) de buitenste atomen.
Stap 3: Verbind elk atoom door er een paar elektronen tussen te plaatsen
In het SnCl2-molecuul moeten we de elektronenparen tussen het tinatoom (Sn) en de chlooratomen (Cl) plaatsen.
Dit geeft aan dat tin (Sn) en chloor (Cl) chemisch aan elkaar gebonden zijn in een SnCl2-molecuul.
Stap 4: Maak de externe atomen stabiel. Plaats het resterende valentie-elektronenpaar op het centrale atoom.
In deze stap moet je de stabiliteit van de externe atomen controleren.
Hier in de schets van het SnCl2-molecuul kun je zien dat de buitenste atomen chlooratomen zijn.
Deze externe chlooratomen vormen een octet en zijn daarom stabiel.
Bovendien hebben we in stap 1 het totale aantal valentie-elektronen berekend dat aanwezig is in het SnCl2-molecuul.
Het SnCl2-molecuul heeft in totaal 18 valentie-elektronen en hiervan worden in het bovenstaande diagram slechts 16 valentie-elektronen gebruikt.
Dus het aantal resterende elektronen = 18 – 16 = 2 .
Je moet deze 2 elektronen op het centrale tinatoom in het bovenstaande diagram van het SnCl2-molecuul plaatsen.
Laten we nu verder gaan met de volgende stap.
Stap 5: Controleer de stabiliteit van de Lewis-structuur
Nu ben je bij de laatste stap gekomen waarin je de stabiliteit van de Lewis-structuur van SnCl2 moet controleren.
De stabiliteit van de Lewis-structuur kan worden geverifieerd met behulp van een formeel ladingsconcept .
Kortom, we moeten nu de formele lading vinden van de tinatomen (Sn) en van de chlooratomen (Cl) die aanwezig zijn in het SnCl2-molecuul.
Om de formele belasting te berekenen, moet u de volgende formule gebruiken:
Formele lading = Valentie-elektronen – (bindende elektronen)/2 – Niet-bindende elektronen
In de onderstaande afbeelding ziet u het aantal bindende elektronen en niet-bindende elektronen voor elk atoom van het SnCl2-molecuul.
Voor het tinatoom (Sn):
Valentie-elektronen = 4 (omdat tin in groep 14 zit)
Bindende elektronen = 4
Niet-bindende elektronen = 2
Voor het chlooratoom (Cl):
Elektronenvalentie = 7 (omdat chloor in groep 17 zit)
Bindende elektronen = 2
Niet-bindende elektronen = 6
| Formele beschuldiging | = | valentie-elektronen | – | (Bindende elektronen)/2 | – | Niet-bindende elektronen | ||
| sn | = | 4 | – | 4/2 | – | 2 | = | 0 |
| Kl | = | 7 | – | 2/2 | – | 6 | = | 0 |
Uit de bovenstaande formele ladingsberekeningen kun je zien dat zowel het tinatoom (Sn) als het chlooratoom (Cl) een formele lading “nul” hebben.
Dit geeft aan dat de bovenstaande Lewis-structuur van SnCl2 stabiel is en dat er geen verdere verandering is in de bovenstaande structuur van SnCl2.
In de bovenstaande Lewis-puntenstructuur van SnCl2 kun je elk paar bindende elektronen (:) ook voorstellen als een enkele binding (|). Als u dit doet, ontstaat de volgende Lewis-structuur van SnCl2.
Ik hoop dat je alle bovenstaande stappen volledig hebt begrepen.
Voor meer oefening en een beter begrip kun je andere Lewis-structuren proberen die hieronder worden vermeld.
Probeer (of bekijk in ieder geval) deze Lewis-structuren voor een beter begrip: