Dus je hebt de afbeelding hierboven al gezien, toch?
Ik zal het bovenstaande beeld kort toelichten.
De SeF2 Lewis-structuur heeft een selenium (Se) atoom in het midden dat wordt omgeven door twee fluor (F) atomen. Er zijn twee enkele bindingen tussen het Selenium (Se)-atoom en elk Fluor (F)-atoom. Er zijn 2 alleenstaande paren op het selenium (Se) atoom en 3 alleenstaande paren op de twee fluor (F) atomen.
Als je niets hebt begrepen van de bovenstaande afbeelding van de Lewis-structuur van SeF2, blijf dan bij mij en je krijgt een gedetailleerde stapsgewijze uitleg over hoe je een Lewis-structuur van SeF2 tekent.
Laten we dus verder gaan met de stappen voor het tekenen van de Lewis-structuur van SeF2.
Stappen voor het tekenen van de SeF2 Lewis-structuur
Stap 1: Zoek het totale aantal valentie-elektronen in het SeF2-molecuul
Om het totale aantal valentie-elektronen in het SeF2-molecuul te vinden, moet je eerst de valentie-elektronen kennen die aanwezig zijn in het seleniumatoom en in het fluoratoom.
(Valentie-elektronen zijn de elektronen die aanwezig zijn in de buitenste baan van elk atoom.)
Hier zal ik je vertellen hoe je gemakkelijk de valentie-elektronen van selenium en fluor kunt vinden met behulp van een periodiek systeem.
Totale valentie-elektronen in het SeF2-molecuul
→ Valentie-elektronen gegeven door het seleniumatoom:
Selenium is een element in groep 16 van het periodiek systeem. [1] Daarom zijn de valentie-elektronen in selenium 6 .
Je kunt de 6 valentie-elektronen zien die aanwezig zijn in het seleniumatoom, zoals weergegeven in de afbeelding hierboven.
→ Valentie-elektronen gegeven door het fluoratoom:
Fluoriet is een element in groep 17 van het periodiek systeem. [2] Daarom is het valentie-elektron dat aanwezig is in fluoriet 7 .
Je kunt de 7 valentie-elektronen zien die aanwezig zijn in het fluoratoom, zoals weergegeven in de afbeelding hierboven.
Dus,
Totale valentie-elektronen in het SeF2-molecuul = valentie-elektronen gedoneerd door 1 seleniumatoom + valentie-elektronen gedoneerd door 2 fluoratomen = 6 + 7(2) = 20 .
Stap 2: Selecteer het centrale atoom
Om het centrale atoom te selecteren, moeten we onthouden dat het minst elektronegatieve atoom in het centrum blijft.
Het gegeven molecuul is hier SeF2 en het bevat selenium (Se) en fluor (F) atomen.
Je kunt de elektronegativiteitswaarden van het selenium (Se) atoom en het fluor (F) atoom zien in het periodiek systeem hierboven.
Als we de elektronegativiteitswaarden van selenium (Se) en fluor (F) vergelijken, dan is het seleniumatoom minder elektronegatief .
Hier is het selenium (Se) atoom het centrale atoom en de fluor (F) atomen de buitenste atomen.
Stap 3: Verbind elk atoom door er een paar elektronen tussen te plaatsen
In het SeF2-molecuul moeten we de elektronenparen tussen het seleniumatoom (Se) en de fluoratomen (F) plaatsen.
Dit geeft aan dat selenium (Se) en fluor (F) chemisch aan elkaar gebonden zijn in een SeF2-molecuul.
Stap 4: Maak de externe atomen stabiel. Plaats het resterende valentie-elektronenpaar op het centrale atoom.
In deze stap moet je de stabiliteit van de externe atomen controleren.
Hier in de schets van het SeF2-molecuul kun je zien dat de buitenste atomen fluoratomen zijn.
Deze externe fluoratomen vormen een octet en zijn daarom stabiel.
Bovendien hebben we in stap 1 het totale aantal valentie-elektronen berekend dat aanwezig is in het SeF2-molecuul.
Het SeF2-molecuul heeft in totaal 20 valentie-elektronen en hiervan worden in het bovenstaande diagram slechts 16 valentie-elektronen gebruikt.
Dus het aantal resterende elektronen = 20 – 16 = 4 .
Je moet deze 4 elektronen op het centrale seleniumatoom in het diagram hierboven van het SeF2-molecuul plaatsen.
Laten we nu verder gaan met de volgende stap.
Stap 5: Controleer het octet op het centrale atoom
In deze stap moet u controleren of het centrale seleniumatoom (Se) stabiel is of niet.
Om de stabiliteit van het centrale seleniumatoom (Se) te controleren, moeten we controleren of het een octet vormt of niet.
Je kunt in de afbeelding hierboven zien dat het seleniumatoom een octet vormt. Dit betekent dat het 8 elektronen heeft.
En dus is het centrale seleniumatoom stabiel.
Laten we nu verder gaan met de laatste stap om te controleren of de Lewis-structuur van SeF2 stabiel is of niet.
Stap 6: Controleer de stabiliteit van de Lewis-structuur
Nu ben je bij de laatste stap gekomen waarin je de stabiliteit van de Lewis-structuur van SeF2 moet controleren.
De stabiliteit van de Lewis-structuur kan worden geverifieerd met behulp van een formeel ladingsconcept .
Kortom, we moeten nu de formele lading vinden op de seleniumatomen (Se) en op de fluoratomen (F) die aanwezig zijn in het SeF2-molecuul.
Om de formele belasting te berekenen, moet u de volgende formule gebruiken:
Formele lading = Valentie-elektronen – (bindende elektronen)/2 – Niet-bindende elektronen
In de onderstaande afbeelding ziet u het aantal bindende elektronen en niet-bindende elektronen voor elk atoom van het SeF2-molecuul.
Voor het Selenium (Se)-atoom:
Valentie-elektronen = 6 (omdat selenium in groep 16 zit)
Bindende elektronen = 4
Niet-bindende elektronen = 4
Voor het fluoratoom (F):
Elektronenvalentie = 7 (omdat fluor in groep 17 zit)
Bindende elektronen = 2
Niet-bindende elektronen = 6
| Formele beschuldiging | = | valentie-elektronen | – | (Bindende elektronen)/2 | – | Niet-bindende elektronen | ||
| Se | = | 6 | – | 4/2 | – | 4 | = | 0 |
| F | = | 7 | – | 2/2 | – | 6 | = | 0 |
Uit de bovenstaande formele ladingsberekeningen kun je zien dat zowel het seleniumatoom (Se) als het fluoratoom (F) een formele lading “nul” hebben.
Dit geeft aan dat de bovenstaande Lewis-structuur van SeF2 stabiel is en dat er geen verdere verandering is in de bovenstaande structuur van SeF2.
In de bovenstaande Lewis-puntstructuur van SeF2 kun je elk paar bindende elektronen (:) ook voorstellen als een enkele binding (|). Als u dit doet, ontstaat de volgende Lewis-structuur van SeF2.
Ik hoop dat je alle bovenstaande stappen volledig hebt begrepen.
Voor meer oefening en een beter begrip kun je andere Lewis-structuren proberen die hieronder worden vermeld.
Probeer (of bekijk in ieder geval) deze Lewis-structuren voor een beter begrip: