Dus je hebt de afbeelding hierboven al gezien, toch?
Ik zal het bovenstaande beeld kort toelichten.
De N2F2 Lewis-structuur heeft een dubbele binding tussen de twee stikstofatomen (N) en een enkele binding tussen het stikstofatoom (N) en de fluoratomen (F). Er zijn 2 alleenstaande paren op de stikstofatomen (N) en 3 alleenstaande paren op de fluoratomen (F).
Als je niets hebt begrepen van de bovenstaande afbeelding van de Lewis-structuur van N2F2, blijf dan bij mij en je krijgt een gedetailleerde stapsgewijze uitleg over hoe je een Lewis-structuur van N2F2 tekent.
Laten we dus verder gaan met de stappen voor het tekenen van de Lewis-structuur van N2F2.
Stappen voor het tekenen van de N2F2 Lewis-structuur
Stap 1: Zoek het totale aantal valentie-elektronen in het N2F2-molecuul
Om het totale aantal valentie-elektronen in een N2F2- molecuul te vinden, moet je eerst de valentie-elektronen kennen die aanwezig zijn in het stikstofatoom en in het fluoratoom.
(Valentie-elektronen zijn de elektronen die aanwezig zijn in de buitenste baan van elk atoom.)
Hier zal ik je vertellen hoe je gemakkelijk de valentie-elektronen van stikstof en fluor kunt vinden met behulp van een periodiek systeem.
Totale valentie-elektronen in het N2F2-molecuul
→ Valentie-elektronen gegeven door het stikstofatoom:
Stikstof is een element in groep 15 van het periodiek systeem. [1] Daarom zijn de valentie-elektronen in stikstof 5 .
Je kunt de 5 valentie-elektronen in het stikstofatoom zien, zoals weergegeven in de afbeelding hierboven.
→ Valentie-elektronen gegeven door het fluoratoom:
Fluoriet is een element in groep 17 van het periodiek systeem. [2] Daarom is het valentie-elektron dat aanwezig is in fluoriet 7 .
Je kunt de 7 valentie-elektronen zien die aanwezig zijn in het fluoratoom, zoals weergegeven in de afbeelding hierboven.
Dus,
Totale valentie-elektronen in het N2F2-molecuul = valentie-elektronen gedoneerd door 2 stikstofatomen + valentie-elektronen gedoneerd door 2 fluoratomen = 5(2) + 7(2) = 24 .
Stap 2: Selecteer het centrale atoom
Om het centrale atoom te selecteren, moeten we onthouden dat het minst elektronegatieve atoom in het centrum blijft.
Het gegeven molecuul is hier N2F2 en het bevat stikstofatomen (N) en fluoratomen (F).
Je kunt de elektronegativiteitswaarden van het stikstofatoom (N) en het fluoratoom (F) zien in het periodiek systeem hierboven.
Als we de elektronegativiteitswaarden van stikstof (N) en fluor (F) vergelijken, dan is het stikstofatoom minder elektronegatief .
Hier zijn de stikstofatomen (N) het centrale atoom en de fluoratomen (F) de buitenste atomen.
Stap 3: Verbind elk atoom door er een paar elektronen tussen te plaatsen
Nu moet je in het N2F2-molecuul de elektronenparen tussen de stikstof-stikstofatomen en tussen de stikstof-fluoratomen plaatsen.
Dit geeft aan dat deze atomen chemisch aan elkaar gebonden zijn in een N2F2-molecuul.
Stap 4: Maak de externe atomen stabiel. Plaats het resterende valentie-elektronenpaar op het centrale atoom.
In deze stap moet je de stabiliteit van de externe atomen controleren.
Hier in de schets van het N2F2-molecuul kun je zien dat de buitenste atomen fluoratomen zijn.
Deze externe fluoratomen vormen een octet en zijn daarom stabiel.
Bovendien hebben we in stap 1 het totale aantal valentie-elektronen berekend dat aanwezig is in het N2F2-molecuul.
Het N2F2-molecuul heeft in totaal 24 valentie-elektronen en hiervan worden in het bovenstaande diagram slechts 18 valentie-elektronen gebruikt.
Dus het aantal resterende elektronen = 24 – 18 = 6 .
Je moet deze 6 elektronen op de twee centrale stikstofatomen in het diagram hierboven van het N2F2-molecuul plaatsen.
Laten we nu verder gaan met de volgende stap.
Stap 5: Controleer het octet op het centrale atoom. Als het geen byte heeft, converteer dan het alleenstaande paar naar een dubbele binding of drievoudige binding.
In deze stap moet u controleren of de centrale stikstofatomen (N) stabiel zijn of niet.
Om de stabiliteit van de centrale stikstofatomen (N) te controleren, moeten we controleren of ze een octet vormen of niet.
Helaas vormt een van de stikstofatomen hier geen octet.
Om dit stikstofatoom stabiel te maken, moet je het eenzame paar omzetten in een dubbele binding, zodat het stikstofatoom 8 elektronen kan hebben (dat wil zeggen één octet).
Na het omzetten van dit elektronenpaar in een dubbele binding zal het centrale stikstofatoom nog 2 elektronen ontvangen en het totale aantal elektronen zal dus 8 worden.
Je kunt in de afbeelding hierboven zien dat de twee stikstofatomen een octet vormen.
En dus zijn deze stikstofatomen stabiel.
Laten we nu verder gaan met de laatste stap om te controleren of de Lewis-structuur van N2F2 stabiel is of niet.
(Opmerking: hier hebben we het elektronenpaar van het stikstofatoom verplaatst en niet het fluoratoom.
Want onthoud dat je het elektronenpaar moet verplaatsen van het atoom dat minder elektronegatief is.
Het minder elektronegatieve atoom heeft inderdaad een grotere neiging om elektronen te doneren.
Als we hier het stikstofatoom en het fluoratoom vergelijken, is het stikstofatoom minder elektronegatief.
Je moet dus het elektronenpaar van het stikstofatoom verplaatsen.)
Stap 6: Controleer de stabiliteit van de Lewis-structuur
Nu ben je bij de laatste stap gekomen waarin je de stabiliteit van de Lewis-structuur van N2F2 moet controleren.
De stabiliteit van de Lewis-structuur kan worden geverifieerd met behulp van een formeel ladingsconcept .
Kortom, we moeten nu de formele lading vinden op de stikstofatomen (N) en op de fluoratomen (F) die aanwezig zijn in het N2F2-molecuul.
Om de formele belasting te berekenen, moet u de volgende formule gebruiken:
Formele lading = Valentie-elektronen – (bindende elektronen)/2 – Niet-bindende elektronen
In de onderstaande afbeelding ziet u het aantal bindende elektronen en niet-bindende elektronen voor elk atoom van het N2F2-molecuul.
Voor het stikstofatoom (N):
Valentie-elektronen = 5 (omdat stikstof in groep 15 zit)
Bindende elektronen = 6
Niet-bindende elektronen = 2
Voor het fluoratoom (F):
Valentie-elektronen = 7 (omdat fluor in groep 17 zit)
Bindende elektronen = 2
Niet-bindende elektronen = 6
| Formele beschuldiging | = | valentie-elektronen | – | (Bindende elektronen)/2 | – | Niet-bindende elektronen | ||
| NIET | = | 5 | – | 6/2 | – | 2 | = | 0 |
| F | = | 7 | – | 2/2 | – | 6 | = | 0 |
Uit de bovenstaande formele ladingsberekeningen kun je zien dat zowel stikstofatomen (N) als fluoratomen (F) een formele lading “nul” hebben.
Dit geeft aan dat de bovenstaande Lewis-structuur van N2F2 stabiel is en dat er geen verdere verandering is in de bovenstaande structuur van N2F2.
In de bovenstaande Lewis-puntenstructuur van N2F2 kun je elk paar bindende elektronen (:) ook voorstellen als een enkele binding (|). Als u dit doet, ontstaat de volgende Lewis-structuur van N2F2.
Ik hoop dat je alle bovenstaande stappen volledig hebt begrepen.
Voor meer oefening en een beter begrip kun je andere Lewis-structuren proberen die hieronder worden vermeld.
Probeer (of bekijk in ieder geval) deze Lewis-structuren voor een beter begrip: