Eosine is een fluorescerende rode kleurstof die in de histologie en microscopie wordt gebruikt om weefsels en cellen te kleuren. Het bindt zich aan zure componenten en benadrukt cellulaire structuren.
| IUPAC-naam | Zuurrood 87 |
| Moleculaire formule | C20H6Br4Na2O5 |
| CAS-nummer | 17372-87-1 |
| Synoniemen | Zuurrood 87; CI45380; eosine Y; eosine B; Blauwachtige eosine; Fluoresceïne-dinatriumzout; Extra blauwachtige eosine; Extra zuivere eosine; tetrabroomfluoresceïne-dinatriumzout; Scharlaken eosine; Geelachtige eosine; |
| InChi | InChI=1S/C20H8Br4O5.2Na/c21-9-1-3-11(25)7-5-13(27)17(19(31)15(7)29)23-16-8(4-2- 10(22)12(26)6-14(16)28)18(30)20(32)24-17;;/h1-6,27-28H,(H,23,29)(H,24, 32);;/q;2*+1/p-2 |
Eosine Molaire Massa
Eosine heeft een molaire massa van ongeveer 691,86 g/mol. Dit betekent dat één mol eosine ongeveer 691,86 gram weegt. De molaire massa wordt berekend door de atoommassa’s van alle atomen die in de verbinding aanwezig zijn, bij elkaar op te tellen. Eosine bevat koolstof-, waterstof-, zuurstof-, natrium- en broomatomen in zijn chemische structuur, en met hun atoommassa’s wordt rekening gehouden bij de berekening van de molaire massa.
Kookpunt van eosine
Eosine heeft geen kookpunt omdat het thermische ontbinding ondergaat voordat het wordt gekookt. Bij verhitting ontleedt eosine bij temperaturen boven 300 °C, waardoor giftige dampen kunnen ontstaan. Daarom is eosine niet geschikt voor toepassingen die stabiliteit bij hoge temperaturen vereisen.
Eosine Smeltpunt
Eosine heeft een smeltpunt tussen 220 en 230°C. Het smeltpunt is de temperatuur waarbij een vaste stof overgaat in een vloeibare toestand. Het smeltpunt van eosine is relatief hoog, wat betekent dat het bij kamertemperatuur een stabiele, vaste verbinding is.
Eosinedichtheid g/ml
Eosine heeft een dichtheid van ongeveer 2,06 g/ml. Dichtheid is een maatstaf voor de hoeveelheid massa per volume-eenheid van een stof. Eosine is een relatief dichte verbinding vanwege het molecuulgewicht en de aanwezigheid van zware broomatomen in de structuur.
Eosine molecuulgewicht
Eosine heeft een molecuulgewicht van ongeveer 691,86 g/mol. Het molecuulgewicht is de som van de atoomgewichten van alle atomen in een molecuul. Het is een belangrijke parameter die de fysische en chemische eigenschappen van een verbinding beïnvloedt.
Structuur van eosine
Eosine heeft een tetrabroomhoudende fluoresceïnestructuur, een derivaat van fluoresceïne. Het molecuul bevat twee natriumionen en vijf zuurstofatomen, waardoor het zijn zure karakter krijgt. De broomatomen die in de structuur aanwezig zijn, geven eosine zijn rode kleur en zijn verantwoordelijk voor het vermogen ervan om zich te binden aan zure componenten van weefsels en cellen.
Eosine-formule
Eosine heeft een chemische formule C20H6Br4Na2O5. De formule laat zien dat het 20 koolstofatomen, 6 waterstofatomen, 4 natriumatomen, 4 zuurstofatomen en 10 broomatomen bevat. De eosineformule wordt gebruikt om de molaire massa en andere fysische en chemische eigenschappen te berekenen.
| Verschijning | Rood poeder |
| Soortelijk gewicht | 2,06 g/ml |
| Kleur | Rood |
| Geur | Geurloos |
| Molaire massa | 691,86 g/mol |
| Dikte | 2,06 g/ml |
| Fusie punt | 220-230°C |
| Kookpunt | Ontleedt boven 300°C |
| Flitspunt | Niet toepasbaar |
| oplosbaarheid in water | Enigszins oplosbaar |
| Oplosbaarheid | Oplosbaar in alcohol, ether |
| Dampdruk | Niet toepasbaar |
| Dampdichtheid | Niet toepasbaar |
| pKa | 2,6, 4,4, 6,0, 7,9, 9,7, 11,5 |
| pH | 6,8 – 7,2 (0,1% waterige oplossing) |
Veiligheid en gevaren van eosine
Eosine wordt over het algemeen als veilig beschouwd voor laboratoriumgebruik als het op de juiste manier wordt behandeld en opgeslagen. Het kan echter irriterend zijn voor de ogen, de huid en de luchtwegen. Daarom moet bij het hanteren van de stof geschikte beschermende uitrusting, zoals handschoenen en een veiligheidsbril, worden gedragen. Eosine moet ook uit de buurt van warmtebronnen en vlammen worden gehouden, omdat het bij hoge temperaturen kan ontleden en giftige dampen kan vrijkomen. Bij inslikken onmiddellijk medische hulp inroepen. Gemorste vloeistoffen moeten onmiddellijk worden opgeruimd en de ruimte moet goed worden geventileerd om inademing van dampen te voorkomen.
| Gevarensymbolen | XI, N |
| Beveiligingsbeschrijving | Irriterend, schadelijk, gevaarlijk voor het milieu |
| VN-identificatienummers | UN3077, UN2811 |
| HS-code | 3204.12 |
| Gevarenklasse | 9, 6.1 |
| Verpakkingsgroep | III |
| Toxiciteit | Er wordt aangenomen dat eosine een lage toxiciteit heeft. Inslikken kan echter buikpijn, braken en diarree veroorzaken. Langdurige blootstelling kan huid- en oogirritatie veroorzaken. |
Eosinesynthesemethoden
Eosine kan op verschillende manieren worden gesynthetiseerd. Een gebruikelijke methode omvat de reactie van fluoresceïne met broom en natriumbromide in aanwezigheid van azijnzuur. Om eosine te verkrijgen, behandel het resulterende product met natriumhydroxide.
Een andere methode omvat de reactie van fluoresceïne met broom in aanwezigheid van ijsazijn, gevolgd door de toevoeging van natriumbromide. Om eosine te verkrijgen, verwarm je het verkregen mengsel.
Een derde methode omvat de reactie van 2,4-dibroom-3-hydroxybenzaldehyde met ftaalzuuranhydride in aanwezigheid van zinkchloride. Om eosine te verkrijgen, behandel het resulterende product met natriumhydroxide.
Al deze methoden bevorderen de vorming van eosine door het reactiemengsel onder specifieke omstandigheden te verwarmen en te roeren. Chemici kunnen het product zuiveren via verschillende technieken, zoals herkristallisatie of kolomchromatografie.
Het is belangrijk op te merken dat eosine een zeer goed in water oplosbare stof is en dat de synthese daarom moet worden uitgevoerd in een goed geventileerde ruimte met passende veiligheidsmaatregelen.
Gebruik van eosine
Eosine heeft vanwege zijn eigenschappen en kenmerken verschillende toepassingen in verschillende industrieën. Enkele van de belangrijkste toepassingen van eosine zijn:
- Kleurmiddel: gebruikt als kleurmiddel in de histologie en cytologie om de visualisatie van cellulaire structuren onder de microscoop te verbeteren. Het vermogen om cellulaire structuren zoals rode bloedcellen en spiervezels te kleuren, maakt het tot een essentieel hulpmiddel op veel medische en wetenschappelijke gebieden.
- Verfmiddel: gebruikt als verfmiddel in de textielindustrie.
- Fotografische verwerking: Gebruikt bij fotografische verwerking als rode filterkleurstof, die het contrast en de kleurbalans van foto’s helpt verbeteren.
- Biologisch onderzoek: gebruikt als fluorescerende tracer bij biologisch onderzoek om de beweging van moleculen en cellen in levende organismen te volgen.
- Medische toepassingen: Gebruikt als ontsmettingsmiddel bij wondgenezing en bij de behandeling van kleine huidirritaties.
- Inktproductie: Wordt gebruikt bij de productie van verschillende soorten inkt, zoals stempelinkt en vulpeninkt.
Over het geheel genomen maken de veelzijdigheid en unieke eigenschappen van eosine het tot een waardevolle stof in een breed scala aan toepassingen, van wetenschappelijk onderzoek tot medische behandelingen en daarbuiten.
Vragen:
Vraag: Wat is eosinekleuring?
Eosine is een histologische kleuring die gewoonlijk wordt gebruikt om cellulaire structuren zoals rode bloedcellen en spiervezels te kleuren. Het kleurt zure structuren roze of rood en wordt vaak gebruikt in combinatie met hematoxyline, dat basisstructuren blauw of paars kleurt, om contrast te verschaffen in histologische monsters.
Vraag: Wat is eosine?
A: In de histologie, cytologie en andere wetenschappelijke gebieden gebruiken onderzoekers eosine vaak als biologische kleurstof om de visualisatie van cellulaire structuren onder een microscoop te verbeteren. Eosine, een in water oplosbare rode of roze kleurstof, wordt vaak gecombineerd met andere kleurstoffen, zoals hematoxyline, om contrast in histologische monsters te creëren.
Vraag: Waarvoor wordt hematoxyline- en eosinekleuring gebruikt?
A: Hematoxyline- en eosinekleuring, ook bekend als H&E-kleuring, is een veelgebruikte histologische kleuringstechniek om de visualisatie van cellulaire structuren in weefselmonsters te verbeteren. Hematoxyline kleurt basisstructuren, zoals kernen en mitochondriën, blauw of paars, terwijl eosine zure structuren, zoals het cytoplasma en bindweefsel, roze of rood kleurt. H&E-kleuring wordt vaak gebruikt in medisch en wetenschappelijk onderzoek om weefselmonsters te onderzoeken en verschillende ziekten en aandoeningen te diagnosticeren.
Vraag: Eosine-methyleenblauw (emb)-agar kan worden gebruikt om welke van de volgende zaken te bepalen?
A: Eosine-methyleenblauw (EMB)-agar is een selectieve en differentiële agar die wordt gebruikt voor de detectie van darmbacteriën, zoals Escherichia coli en andere coliformen. Het wordt vaak gebruikt in de microbiologie om deze bacteriën te isoleren en te identificeren in klinische en omgevingsmonsters. EMB-agar bevat lactose, dat wordt gefermenteerd door darmbacteriën, waardoor karakteristieke donkerpaarse of groene kolonies op de agar ontstaan.